5.1. Wskaźniki pH
Wskaźniki pH (kwasowo-zasadowe) to związki, najczęściej organiczne, zmieniające barwę w określonym zakresie pH roztworu. Wskaźniki pH służą do wyznaczania punktu końcowego miareczkowania alkacymetrycznego i określania pH roztworu. Wskaźnikami pH są słabe kwasy lub słabe zasady organiczne, które w roztworach wodnych tworzą układy sprzężone kwas -zasada. Jeżeli jedna forma w układzie jest zabarwiona, co wynika z obecności grupy chromoforowej, wówczas mówi się o wskaźnikach jednobarwnych (np. fenoloftaleina). Jeżeli człony układu mają różne zabarwienia, wtedy są to wskaźniki dwubarwne (np. oranż metylowy).
Oranż metylowy zmienia swoją strukturę podczas przejścia z roztworu kwaśnego do zasadowego zgodnie ze wzorami:
czerwona
żółta
W fenoloftaleinie po lekkim zalkalizowaniu pierścień laktonowy zostaje otwarty (struktura I i II). Dalsze alkalizowanie prowadzi do powstania
barwnej struktury (III). Fenoloftaleina w środowisku stężonego alkoholowego roztworu KOH lub NaOH przechodzi w bezbarwną postać jonową (IV). W roztworach wodnych zachodzi przejście od I do III.
Wskaźnik dwubarwny wprowadzony do roztworu wykazuje zabarwienie charakterystyczne dla kwasu lub sprzężonej z nim zasady albo zabarwienie przejściowe, które świadczy o istnieniu zarówno jednej, jak i drugiej postaci. Na podstawie znajomości stałej dysocjacji Ka wskaźnika można określić, czy pH roztworu jest większe czy też mniejsze od pKt.
Jeżeli indykator In jest słabym kwasem o wzorze ogólnym HIn, to ulega on dysocjacji zgodnie z równaniem:
HIn IH20 ^ H30+1 In- (5.1.1)
Stała dysocjacji wskaźnika HIn wynosi:
137