56264 Scan10097

które mają slaby układ nerwowy i pościg czy chwytanie wywołują w nich często lęk. Wprowadzając pościg u dzieci pięcioletnich należy zacząć od pościgu pozorowanego: udajemy, że gonimy, a dopiero później stosujemy prawdziwe chwytanie.

Bieg w formie wyścigów można wprowadzić w grupie dzieci starszych. Zadaniem wyścigów jest uzyskanie maksymalnej dla dzieci szybkości biegu przez wprowadzenie Współzawodnictwa.

Ważnym i podstawowym warunkiem właściwego powodzenia wyścigów jest dobra organizacja, zapewniająca jednakowe warunki dla uczestników, rzetelna ocena wyników przez wychowawczynię i przyzwyczajanie dzieci do bezstronnej, sprawiedliwej oceny osiągniętych wyników.

W wyścigach uwzględniamy w pierwszym etapie współzawodnictwo indywidualne jako łatwiejsze do zrealizowania, a następnie zespołowe, wymagające przestrzegania trudniejszych przepisów, opartych na większej umiejętności współdziałania. Aby uniknąć czekania, należy przy wyścigach podzielić grupę dzieci na kilka zespołów.

1.    Jazda rowerami

Bieg z wysokim unoszeniem kolan (pedałowanie) ze zmianą tempa i rytmu. Jazda pod górę — wolno; z góry — szybko; po wąskiej dróżce — jedno dziecko za drugim; po szerokim placu — z wymijaniem itp.

2.    Samochody

Przybory: Krążki lub kółka.

Przygotowanie: Wyznaczenie terenu zabawy i miejsca postoju dla samochodów — dwa trzy duże garaże. Rozdanie dzieciom kółek lub krążków, które będą służyły w czasie zabawy za kierownicę. Przydział samochodów do garaży może odbyć się według kolorów kółek, krążków.

Zabawa : Na sygnał, dzieci-samochody wybiegają z kierownicami w rękach i poruszają się w różnych kierunkach, naśladując trąbienie samochodów. Na drugi sygnał zatrzymują się w miejscu i cichutko, bez trąbienia, każdy samochód wraca do swojego garażu.

Urozmaicenia zabawy

—    Samochody wjeżdżają na most. Po moście jadą wolno, kolejno jeden za drugim.

—    Samochody zwalniają jadąc pod górę.

—    Dętka pękła — trzeba ją naprawić. Dzieci naśladują pompowanie dętki w siadzie rozkrocznym na ziemi.

—    Wypadła śrubka i trzeba ją przykręcić — w leżeniu na plecach dzieci naśladują rękami ruch przykręcania śruby.

3.    Przelot kukułek

Przygotowanie: Wyznaczenie dwóch dużych gniazd i zebranie dzieci w jednym z nich.

Zabawa : Dzieci-kukułczęta siedzą w jednym gnieździe, w drugim — wychowawczyni-kukułka. Wychowawczyni (głosem kukułki) nawołuje kukułczęta do siebie. Dzieci biegiem zmieniają gniazda. Wychowawczyni wraca do pierwszego gniazda i stamtąd przywołuje dzieci kukaniem. Gdy dzieci opanują zabawę, w każdym gnieździe można zostawić jedno dziecko, które nie będzie przelatywać do drugiego gniazda, lecz po przelocie kukułek nawołuje je do powrotu.

4.    Kogut i kurki

Przygotowanie: Wyznaczenie mrenu zabawy, jeśli odbywa się ona w ogrodzie.

Zabawa: Kogut (wychowawczyni) i kurki (dzieci) spacerują po podwórzu, zbierając ziarenka. Kogut staje prosto,

61