5.2. Turystyka etniczna 167
Tab. 18. Pozytywne i negatywne następstwa turystyki etnicznej
Następstwa |
Wśród turystów |
Wśród miejscowej ludności |
Pozytywne |
poszerzanie wiedzy na temat ludności miejscowej |
wzrost dochodów |
wzrost tolerancji dla innych kultur |
wzrost poziomu wykształcenia | |
pomaganie innym |
kultywowanie dawnych tradycji | |
Negatywne |
odczuwanie zagrożenia ze strony ludności 1 miejscowej |
zatracanie tożsamości |
poczucie wyższości wobec ludności miejscowej |
poczucie niższości wobec turystów | |
nadmierna swoboda seksualna |
narkomania, alkoholizm | |
narkomania, alkoholizm |
osłabienie więzi rodzinnych prostytucja przestępczość zanikanie tradycyjnych zajęć |
Źródło: opracowanie własne.
odwiedzanych przez turystów interesujących się turystyką etniczną są narażeni na stopniowe wyzbywanie się swojej odmienności kulturowej, co jest na ogól nieuchronnym „skutkiem ubocznym” procesów modernizacyjnych i tzw. postępu cywilizacyjnego (co z kolei jest wynikiem wspomnianego wcześniej wzrostu dochodów i podniesienia się poziomu życia). Nawet jeżeli pewne elementy dotychczasowej kultury pozostaną, to często mogą one mieć mało wspólnego z pierwowzorem, gdyż podlegają komercjalizacji i „utowarowieniu” [Medina 2003; Hammett, Jayawardane 2009]. Stąd też w wielu sytuacjach turyści zainteresowani turystyką etniczną stykają się z rzeczywistością odmienną od ich wyobrażeń i mającą niewiele wspólnego z autentycznością (fot. 29 na wkładce) i tym, co J.P. Taylor [2000] nazywa „szczerością”. W literaturze polskiej problem ten omawiają m.in. B. Lisocka-Jaegermann [2003,56-57] w artykule dotyczącym turystyki etnicznej w Ameryce Łacińskiej, jak również J. Przybyś [2008a, 2008b, 2008c] w opracowaniach poświęconych głównie turystyce kulturowej na obszarach wiejskich w Polsce.
Turystyka etniczna jest traktowana jako jedna z ważniejszych form turystyki, które są bliskie założeniom idei turystyki zrównoważonej. Jedną z osób opowiadających się za takim traktowaniem turystyki etnicznej jest V.L. Smith, autorka koncepcji „4 H” [1996, 1997]. Z kolei D.A. Fennel [1999] uważa, iż turyści, którzy są zainteresowani historią i życiem codziennym ludzi wywodzących się z innych kręgów kulturowych, bardzo