grupowymi. Zawsze możemy znaleźć takie dwie wartości Xt i X2, aby wyrazić każdą wartość reakcji odrzuconych więzów. Liczba niewiadomych przy tym sposobie ich wyrażania nie ulega zmianie.
W przykładzie pokazanym na rys. 13.31 dzięki symetrii wykresu A/j i antysymetrii M2 otrzymamy S12=S21—0.
f) -Trrfflllffl |
r&r. | |
jttmt §§§ | ||
= | ||
* |
Weźmy jeszcze pod uwagę ramę pokazaną na rys. 13.32a. Rama jest 4-krotnie statycznie niewyznaczalna. Układ podstawowy pokazano na rys.13.32b, a wartości przemieszczeń w równaniach kanonicznych metody sił w poniższej macierzy (znak V oznacza niezerową wartość przemieszczenia):
Lp. |
Xl |
x2 |
X3 |
X* |
1 |
V |
0 |
V |
0 |
2 |
0 |
V |
0 |
V |
3 |
V |
0 |
V |
0 |
4 |
0 |
V |
0 |
V |
Spośród 16 wyrazów macierzy aż 8 przybiera wartości zerowe, co daje znaczne uproszczenie przy rozwiązywaniu. Oczywiście wszystko, co powiedzieliśmy w tym punkcie, dotyczy tylko układów symetrycznych. *
13.6.6. Stosowanie różnych układów podstawowych
Następnym ze sposobów umożliwiających niekiedy uproszczenie obliczeń wartości przemieszczeń Sik oraz Aip jest korzystanie przy rozwiązywaniu jednej i tej samej ramy z różnych układów podstawowych (oczywiście geometrycznie niezmiennych i statycznie -yznaczalnych). Możemy więc dla sporządzenia wykresu momentów, np. M-t od obciążenia Xt (równego jedności lub dowolnej innej - wygodniejszej wartości), skorzystać i jednego spośród możliwych dla danej ramy układów podstawowych, natomiast dla otrzy-rcania np. Mk - posłużyć się innym układem podstawowym. Podobnie dla sporządzenia kresu Mp możemy wykorzystać jeszcze inny układ podstawowy. Dobierając dla jednej
467