Biorąc pod uwagę zasięg terytorialny oddziaływania rynku, rozróżniamy targi krajowe i targi międzynarodowe. Targi krajowe charakteryzują się tym. że wystaw, cami są głównie producenci krajowi. Na targach krajowych często nie dopuszcza się do ekspozycji producentów z innych krajów, podejmuje się natomiast starania o przy. ciągnięcie kupców zagranicznych do zawierania transakcji kupna.
Targi międzynarodowe gromadzą zarówno wystawców, jak i interesantów kra. jowycti i zagranicznych. Są one urządzane w stolicach państw lub w miastach szczególnie dogodnie położonych (np. pod względem komunikacyjnym), stanowiących często poważne ośrodki gospodarcze. Targi te są zazwyczaj organizowane przez specjalnie w tym celu zakładane przedsiębiorstwo lub przez samorząd terytorialny. Odbywają się z reguły na dużych, specjalnie na ten cel przeznaczonych i odpowiednio wyposażonych terenach. Na tych terenach znajdują się zwykle stale hale i budynki wystawowe, są też możliwości wznoszenia dodatkowych pawilonów wystawowych na jednorazowy użytek.
Targi międzynarodowe odbywają się w określonych miejscach i terminach, najczęściej raz lub dwa razy w roku. Zawierane są na nich transakcje lub nawiązywane kontakty w celu dokonania sprzedaży po zamknięciu targów. Mają one jednak nie tylko cele handlowe, lecz także reklamowe i propagandowe. Przyczyniają się też do usprawnienia wymiany towarowej, stwarzając dogodne warunki do porównywania popytu z podażą w skali międzynarodowej. Koordynatorem targów w skali międzynarodowej jest Unia Ifergów Międzynarodowych {UFI - Union des Foires Intema-lionales) z siedzibą w Paryżu.
Wystawy, chociaż zbliżone do targów, mają jednak inny charakter. Zasadnicza różnica polega na tym. że w trakcie ich trwania nie zawiera się transakcji handlowych. Podczas wystaw prezentowane są osiągnięcia techniczne i demonstrowane towary uczestniczących w nich firm.
8.7.
Wszystkie punkty sprzedaży detalicznej na danym obszarze stanowią sieć handlową. Sieć handlowa obejmuje sklepy z artykułami częstego zakupu, sklepy z artykułami okresowego i epizodycznego zakupu, targowiska, hale targowe, składy detaliczne oraz punkty sprzedaży drobnodetalicznej. Racjonalne ukształtowanie sieci handlowej wzmacnia silę motywacyjną rynku i usprawnia proces zaopatrzenia konsumentów.
Właściwe rozmieszczenie sieci handlowej wymaga lokalizowania punktów sprzedaży detalicznej według określonych zasad. Jedna | nich polega na równomiernym rozmieszczeniu sklepów na danym terenie w stosunku do liczby mieszkańców i dotyczy szczególnie sklepów z artykułami nabywanymi codziennie lub bardzo cię-■ ■ pieczywa, nabiału, podstawowych artykułów żywnościowych i niektórych nieżywnościowych. Chodzi tu o zbliżenie sklepów I artykułami n*częścicj nabywanymi do nabywców, by nie traciła oni wiele czasu na zakupy.
Inna zasada rozmieszczania punktów sprzedaży detalicznej wynika z różnej częstotliwości zakupów poszczególnych grup towarów. Sklepy z towarami o szczególnie dużej częstotliwości zakupów, np. artykułami żywnościowymi, papierosami, mydłami i środkami piorącymi, rozmieszcza się na całym terenie miejscowości, sklepy z artykułami rzadziej nabywanymi, np. obuwiem, artykułami elektrotechnicznymi, księgarnie. lokuje się w konkretnych dzielnicach, a sklepy z artykułami epizodycznego zakupu. czyli nabywanymi stosunkowo rzadko lub tylko z pewnych okazji, np. aparatami fotograficznymi, artykułami pamiątkarskimi, biżuterią, umieszczane są w centrum miasta. Dzięki temu sieć handlowa wykazuje tendencję do zagęszczania w miarę zbliżania się do centrum miasta.
Sieć drobnodetaliczna uzupełnia w zasadzie sieć stalą. Zalicza się do niej kioski. stragany, kramy, automaty i inne punkty sprzedaży, np. stoły. ławy. wózki do sprzedaży obwoźnej. Jej znaczenie wzrasta w okresach wzmożonych zakupów, na przykład przed świętami lub w miejscowościach o charakterze wypoczynkowym w okresie urlopowym. Sieć ta może mieć formę zgrupowaną (hale i place targowe, kiermasze, jarmarki) lub formę pojedynczych punktów sprzedaży detalicznej.
Specyficzna forma grupowania sklepów detalicznych polega na tworzeniu ośrodków* handlowych składających się z wielu sklepów o różnym lub uzupełniającym się asortymencie, co umożliwia łączne zakupy, czyli zapewnia kompleksowe zaspokojenie potrzeb. Ośrodki te umożliwiają zaoszczędzenie czasu na zakupy, gdyż stanowią całość pod względem zaspokajania potrzeb nabywców, architektoniczno-budowlanym. organizacyjno-administracyjnym oraz komunikacyjnym. Są one wkomponowane w układ urbanistyczny nowych dzielnic i miast albo znajdują się na obrzeżach miast, gdzie zapewnione są dogodne powiązania komunikacyjne z nimi oraz dogodne możliwości parkowania samochodów. Integracja organizacyjno-administracyjna wyraża się w tym. że ośrodek ma zwykle wspólny zarząd, który pełni wspólne funkcje usługowe dotyczące ośrodka, polegające na przykład na administrowaniu ośrodkiem, utrzymaniu czystości, prowadzeniu informacji i reklamy.
Coraz popularniejszą formą handlu na świecie i w Polsce stają się sklepy Internetowe. czyli tzw. c-sklepy (rys. 25). Za pośrednictwem globalnej sieci można kupić niemal wszystko. Dzięki specjalnemu oprogramowaniu na stronach www. handlowcy umieszczają bogatą ofertę wyrobów, która następnie może być dowolnie przeglądana. wybierana i zamawiana z dowolnego miejsca na święcie przez osoby mające dostęp do Internetu.
Zaletą e-sklepów są niższe koszty działalności od tradycyjnych placówek handlowych. Sklep internetowy nie potrzebuje dużych magazynów ani wielu sprzedawców i pracowników. Pełni nujczęściej rolę pośrednika - zbierając zamówienia od klientów i dostarczając produkty z magazynów producenta bądź hurtowni za pośrednictwem poczty lub firmy kurierskiej.