58708 X3e50dd746p24

Rys. 27. Udeptywanie masy ze słomy uglinionej

gotowanie słomy uglinionej obejmowało dwie zasadnicze czynności: przygotowanie zawiesiny glinianej oraz wymieszanie słomy z uprzednio przygotowaną zawiesiną.

Zawiesinę przygotowano w sposób ręczny za pomocą gracy w skrzyni do mieszania zapraw. Konsystencja gotowej zawiesiny glinianej wyndsiła 15 cm zanurzenia stożka pomiarowego. Ponieważ przy produkcji elementów ze słomy uglinionej, glina odgrywała rolę spoiwa wiążącego poszczególne źdźbła sieczki słomianej, zwracano szczególną uwagę na dokładność przygotowania zawiesiny. .

Do gotowej zawiesiny, przelanej do skrzyni o odpowiednich tyymiarach wsypywano słomę (rys. 26), przerabiano widłami i dodatkowo udeptywano pogami, odzianymi w buty gumowe. Przygotowanie trwało tak długo, aż wszystkie źdźbła ;sieczki słomianej zostały oblepione zawiesiną glinianą (rys. 27).

Przed użyciem do formowania płyt przygotowana słoma ugliniona była kópcowana przez 24 godziny na pomoście urządzonym obok skrzyni.

b. Formowanie elementów

Wymiary płyt stropowych formowanych ze słomy uglinionej były następujące (rys. 28):

długość do 95 cm, szerokość 32 cm, grubość 10 cm.

Płyty były zbrojone wkładkami drewnianymi każda o przekroju 10 cm². Formy służące do wykonania płyt składały się tylko z czterech bocznych ścianek. Boczne . ścianki w kierunku poprzecznym płyty miały na końcach dwa otwory o wymiarach 3X3 cm, przez które były przeciskane dwie listewki o tym samym przekroju, tworzące oparcie przy układaniu w wykonywanej płycie drewnianych wkładek zbrojeniowych (rys. 29).    '

Po ustawieniu ścianek formy drewnianej, na podkładce z drewna zapełniono formę słomą uglinioną nieco powyżej listewek. Następnie w formie układano wkładki zbro-

jeniowe wykonane z obrzynków drewnianych. Wkładki drewniane przed ułożeniem były zanurzone w rzadkim roztworze glinianym. Po ułożeniu wkładek — formę wypełniano z nadmiarem słomą uglinioną i zagęszczano ręcznie specjalnie zwracając uwagę na dokładne zagęszczenie krawędzi płyt. Po wyrównaniu górnej powierzchni płyty wyciągano listewki poprzeczne i zdejmowano formę.

Rys. 28. Płyta stropowa ze słomy uglinionej

1 — wkładki drewniane o przekroju każdej do 10 cm²

Rys. 29, Forma do wykonywania płyt' stropowych

1 — ruchome listwy’ 4X3 cm wyrabiające-opory w płytach

c. Dojrzewanie elementów

Po rozformowaniu wykonana ze słomy uglinionej płyta pozostawała na podkładce drewnianej. Następnie wraz z podkładką płytę przenoszono, i układano na odpowiednio urządzonych regałach i chroniono od opadów atmosferycznych. Okres wysychania, tych płyt na podkładkach drewnianych wynosił średnio 5 dnj. -Po tym okresie płyty zdejmowano z podkładek i ustawiano prawie pionowo do dalszego Wysychania. Pełny okres wysychania płyt stropowych ze słomy uglinionej wynosił przeciętnie 2 tygodnie, w zależności od temperatury i wilgotności powietrza. Ciężar objętościowy płyt stropowych ze słomy uglinionej w stanie powietrzno-suchym wynosił średnio 800 kG/m³.

Płyty po wyschnięciu używano do wykonania stropu (to jest do układania płyt na uprzednio przybitych listwach do dolnych pasów wią-zarów dachowych, płyty układano bez użycia zaprawy). Po ułożeniu płyt otrzymano ęd dołu sufit o po-, wierzchni równej, nie wymagającej. już przybicia podsufitki, a tylko wykonania tynku (rys. 30).

Dotychczas płyty ze słomy uglinionej miały zastosowanie tylko w stropach nieużytkowych lub jako wypełnienie międzybelkowe (wsuwanka), z tym że obciążenia ze stropu przenoszone były na belki przez legary, deski itp.

W celu wykazania, że płyty takie można traktować również jako elementy nośne, poddano badaniom wytrzymałościowym kilka wybranych płyt przeznaczonych do budowy domu doświadczalnego.

Badania przeprowadzono przy założeniu zastępczego schematu obciążenia siłą skupioną w środku rozpiętości płyty, a wyniki badań sprowadzono do praktycznego schematu, tj. do óbciążenia ciągłego, zakładając, że płyta przeniesie jednakowy moment od obciążenia siłą skupioną P, oraz od odpowiedniego obciążenia, ciągłego g, tzn.