'
by miarowej o objętości 250cnv i uzupełniono wodą. Pobrano 25 cm’ badane go roztwoiii i miareczkowano roztworem KMn04 zużywając 24,3 cm’ o stężę niu 0,0201 mol/dm’. Obliczyć procentową zawartość węglanu wapnia w anali zowanej próbie.
11. Odważkę 0,5012 g wapna paloncgo(CaO) rozpuszczono w kwasie solnym, następnie wytrącono osad CaCaOj .Wytrącony osad rozpuszczono w kwasie siarkowym o stężeniu 1 mol/dm’.Przygotowaną próbę przeniesiono do kolby miarowej o objętości 250 cnr i uzupełniono wodą. Z przygotowanej próby po brano 20 cm'1 roztworu i miareczkowano roztworem KMn04 o stężeniu 0,019 mol/dm’ zużywając 13,5 cm3. Obliczyć procentową zawartość CaO w analizowanej próbie.
12. Jaka jest procentowa zawartość HiCjO^H-O w zanieczyszczonym preparacie kwasu szczawiowego, jeżeli na zmiareczkowanie odważki 0,2003 g zużyto 16,7 cm’ roztworu KMn04 o stężeniu 0,038 mol/dm’.
13. Określając zawartość wapnia w skale wapiennej użyto 0,1 g wapienia zawierającego 80% CaCOv Po całkowitym rozpuszczeniu próbki w kwasie solnym strącono szczawian wapnia (dodając nadmiaru szczawianu amonu). Odsączony osad CaC,04 po rozpuszczeniu w gorącym H,SO., miareczkowano roztwo
rem KMn04 o stężeniu 0,02 mol/dm . Ile cm KMn04 zużyto na to miarec/ kowanie?
14. Naważkę 0,5 g węglanu wapnia rozpuszczono w roztworze HCI (1:1) i oznaczono wapń manganometrycznie; zużyto 27,5 cm KMn04 o stężeniu 0,02 mol/dm . Jaka jest zawartość procentowa jonów Ca(ll) w badanej próbie?
15. Próbę rudy żelaza o masie 0,755 g rozpuszczono w rozcieńczonym roztwor/e kwasu siarkowego bez dostępu powietrza. Na zmiareczkowanie jonów Fe(II) zawartych w otrzymanym roztworze zużyto 48,5 cm 0,0205 mol/dm roztworu KMn04. Obliczyć procentową zawartość żelaza w analizowanej próbie.
Jodometria należy do metod redoksymetrycznych. Wykorzystano w niej wla
sności utleniające jodu i redukujące jonu jodkowego.
ISO
Jod jest stosunkowo słabym utleniaczem. Potencjał normalny reakcji połówkowej
I, + 2e —^ 2 I wynosi £* = 0,535 V.
Oznaczenia w jodometrii można prowadzić dla substancji o potencjale niższym od potencjału jodu, wtedy miareczkuje się roztworem jodu, a metodę nazywa bezpośrednią. Metodą bezpośrednią oznacza się substancje o własnościach redukujących, np.: siarczki, siarczany(lV), tiosiarczany(VI), arsen(lll), cynę(II). Jodo-metrię stosuje się również do oznaczania związków organicznych, które mają własności redukujące, np.: aldehyd mrówkowy, aceton, hydrochinon. Substancje o wyższym potencjale utleniającym niż potencjał jodu utleniają jony jodkowe do wolnego jodu. Metodę wykorzystującą tę reakcję nazwano pośrednią. Wydzielony w równoważnej ilości jod od miareczko wuj c się mianowanym roztworem tiosiarczanu sodu według reakcji:
2S20|" + 1J ->S4o|~ +3P
1 —
S4O5 - amon tetralionianowy
I, - wolny jod, który nie rozpuszcza się w wodzie, a w roztworze jodku pota
su tworząc jon I3 :
I2 + 1 [3
Metodą pośrednią oznacza się substancje utleniające, np. dichromiany(VI), mangan i any( VII), chlor, nadtlenek wodoru, żelazo(Iil), miedź(II).
Potencjał utleniający w reakcji I2 + 2e —» 2I~ nie ulega zmianie do wartości pil = 8. W środowisku alkalicznym jod reaguje z jonami wodorotlenowymi tworząc jony jodanowe(I) (IO~), które rozkładają się do jodanowych(V) (IO3 ) i jodków (I).
181