Podstawy chemii, ćwiczenia laboratoryjne9

Ag⁺ + Cl^- —» AgCI Ag⁺ + SCN~ -> AgSCN Fe³⁺ +SCN^- -> Fe(SCN)²⁺

W metodzie tej miareczkowany roztwór znajduje się w zetknięciu z dwoma osadami AgCI i AgSCN o różnej wartości iloczynu rozpuszczalności (/r_Agd = U ■ 10~¹⁽⁾, ^AgSCN ⁼ 1' 1¹ ~). Po odmiareczkowaniu AgNO, tiocyja nianem nadmiar NH₄SCN zaczyna reagować z wytrąconym AgCI i roztwór po nownie zaczyna się odbarwiać. W celu zapobieżenia tej reakcji do badanego roz tworu dodaje się chloroformu, który silnie adsorbujc się na powierzchni cząstek osadu AgCI. Ponadto chloroform nie rozpuszcza się w wodzie i izoluje cząstki osadu od roztworu.

Wykonanie oznaczenia

Odczynniki:

•    AgNO, - mianowany roztwór o stężeniu 0,02 mol/dnT

•    NHąSCN - mianowany roztwór o stężeniu 0,02 mol/dm'

•    HNO, - roztwór o stężeniu 1 mol/dm'

•    chloroform

•    ałun żelazowo-amonowy - roztwór 10% zakwaszony kwasem azotowym(V)

Odmierzyć pipetą 10 cm' badanej próby, przenieść do kolby stożkowej ze szklą nym korkiem, dodać 5 cni' HNO, i 40 cm’ mianowanego roztworu AgNO, z biu

rety. Następnie dodać 3 cm' chloroformu j | cm' ałunu żelazowo-amonowego Kolbę zamknąć korkiem i wytrząsać jej zawartość w ciągu minuty. Skoagulowany osad chlorku powinien opadać na dno, pozostawiając klarowny roztwór. Tak przy gotowaną próbę miareczkować mianowanym roztworem tiocyjanianu amonu aż do pojawienia się czerwonego zabarwienia nie znikającego mimo silnego mieszania przez minutę.

Obliczenie wyników

Zawartość chlorków oblicza się z różnicy początkowej objętości roztworu AgNO, i objętości odpowiadającej zużytemu roztworowi tiocyjanianu amonu.

'^Tcr ⁼ (^vAgN0₃ ^c'AgN03 -v_NH₄SCN O0H₄SCN)y^ ^W P^róbiel

vAgNO3 - objętość roztworu AgNO, dodanego w nadmiarze [cnr’] tAgNO3 - stężenie roztworu AgNO;, [mol/dm³]

^vNl I4SCN - objętość roztworu NII4SCN użytego do miareczkowania [cm¹]

^C’NII4SCN - stężenie roztworu NH₄SCN [mol/dm³]

Opracowanie wyników

•    Podać zachodzące reakcje w metodzie Mohra i Volharda

•    Podać wyniki miareczkowań

•    Obliczyć zawartość chlorków.

Pytania kontrolne

1.    Wyjaśnić metodę miareczkowania wytrąceń i owego.

2.    Argentometria.

3.    Omów krzywą miareczkowania argentometrycznego.

4.    Metoda bezpośrednia i pośrednia w argentometrii; wyjaśnić różnice.

5.    Przygotowanie i mianowanie roztworów stosowanych w argentometrii.

6.    Rozwiązywanie zadań.

ZADANIA

I. Ile gramów AgNO, należy odważyć w celu przygotowania 100 cm’ 0,1 molo wego roztworu?

210