f. WIADOMOŚCI OGÓLNI
— rozdzielnice z polami osłoniętymi, budowane obecnie w pełnym zakresie napięć wysokich;
— rozdzielnice z polami otwartymi, stosowane przede wszystkim w zakresie napięć średnio wysokich.
Podobnie w stacjach napowietrznych rozdzielnice są budowane w dwóch zasadniczych wykonaniach: otwartym lub osłoniętym. Odmianą stacji napowietrznych są stacje słupowe napięć średnio wysokich. Stacje takie są powszechnie stosowane w sieciach wiejskich.
Oddzielnie klasyfikuje się stacje przewoźne, instalowane na specjalnych przyczepach, płozach czy w kontenerach, dostosowane do pracy w warunkach napowietrznych.
Rozdzielnice napowietrzne osłonięte, budowane obecnie, są konstrukcyjnie zbliżone do rozwiązań pól wnętrzowych osłoniętych.
Przykłady symboli graficznych określających sposób budowy stacji podano w tabl. 1.2.
Tablica 1.2. Przykłady symboli graficznych określających sposoby budowy stacji elektroenergetycznych wg PN-66/E-01220
I Symbol |
Nazwa |
O |
1 Stacja napowietrzna |
n |
I Stacja budynkowa naziemna |
ó |
Stacja budynkowa podziemna |
o |
Stacja budynkowa pólpodziemna |
Q |
Stacja przewoźna |
a. |
Stacja słupowa |
■ |
Stacja w budynku o innym przeznaczeniu |
Klasyfikację stacji dokonuje się również ze względu na rolę jaką spełniają one w pracy systemu elektroenergetycznego, rozpatrując przepływ energii elektrycznej od źródeł wytwarzania do odbiorników.
W elektrowniach energia elektryczna jest wytwarzana na napięciu generatorowym, nie przekraczającym zazwyczaj 25 kV. Przykładowo napięcie znamionowe generatorów o mocy 125 MW, stosowanych w kraju, wynosi 13,8 kV, a generatorów o mocy 200 MW — 15,75 kV; generatory o mocy 500 MW — w zależności od wykonania — mają napięcia znamionowe w granicach od 18 kV do 22 kV.
W elektrowniach energia wytwarzana na stosunkowo niskim napięciu jest transformowana do poziomu odpowiadającego napięciu sieci przesyłowej (220—--7*400 kV, a także i 110 kV) i przy tym napięciu wprowadzana do systemu elektroenergetycznego. Proces ten odbywa się w głównych stacjach transformatorowych elektrowni. W samym budynku elektrowni, do zasilania jej potrzeb własnych rozdział energii odbywa się za pośrednictwem rozdzielni potrzeb własnych elektrowni (w kraju z reguły na poziomie 6 kV).
W systemie elektroenergetycznym spotykane są w węzłach sieciowych Stacje rozdzielcze najwyższych napięć, a w przypadku gdy w takich węglach ma miejsce transformacja energii—stacje transformatorowo-iozdziclcze (220/110 kV,400/110kV, 400/220/110 kV, 400/220 kV).
Zasilanie miejskich sieci elektroenergetycznych (MSE) odbywa się z głównych punktów zasilających (GPZ), będących dużymi stacjami transformatorowymi, do których energia elektryczna doprowadzona jest z sieci wysokich i najwyższych napięć lub bezpośrednio z elektrowni. Z GPZ, po transformacji energii do poziomu napięcia miejskiej sieci rozdzielczej, zasilane są rozdzielnie sieciowe miejskie (RSM). Z tych rozdzielni zasilane są już bezpośrednio stacje transformatorowe odbiorcze, zasilające z kolei sieć miejską niskiego napięcia.
Odbiory przemysłowe w sieci miejskiej są zasilane bezpośrednio z GPZ lub za pośrednictwem wydzielonych rozdzielni sieciowych przemysłowych (RSP) zasilanych z GPZ (rys. 1.1). Wyjątek stanowią bardzo duże zakłady przemysłowe. Mają one zwykle bezpośrednie zasilania z sieci 110 kV, 220 kV lub z elektrowni.
GPZ-1 DPZrZ BPZ-3
Rys. 1.1. Fragment miejskiej sieci rozdzielczej o napięciu 15 kV; GPZ — główny punkt zasilający; RSM — rozdzielnia sieciowa miejska, ST — stacja transformatorowa 15/0,4 kV
W sieciach przemysłowych występuje duża różnorodność układów zasilających i stacji elektroenergetycznych, co wynika zaTÓwno z różnych mocy zapotrzebowanych zakładów przemysłowych, jak i różnych wymagań dotyczących sposobu ich zasilania. Obecnie w kraju zakłady przemysłowe o mocy do S MW są zasilane przeważnie napięciem średnim, zakłady o mocy od 5 do 1S MW — napięciem średnim lub 110 kV, a zakłady o mocy 15-7-50 MW — napięciem 110 kV. Przy mocach więk-
15