W badaniu radiologicznym klatki piersiowej w postaci całkowitej zawsze stwierdza się powiększenie sylwetki serca, zwiększony przepływ płucny. W postaci częściowej wynik badania radiologicznego zależny jest od wielkości przepływu i stopnia niedomykalności zastawki dwudzielnej. W niewielkich zaburzeniach hemodynamicznych obraz serca i płuc może być prawidłowy.
Zapis EKG jest charakterystyczny dla obu typów kanału przedsionkowo--komorowego. WystępujeJewogram, stwierdza się wydłużenie czasu PR (PQ), przerost komór serca*—
Badanie echokardiograficzne i metodą Dopplera jest. diagnostyczne w obu typach wady. Umożliwia uwidocznienie ubytków przegród i przepływu oraz morfologię zastawek przedsionkowo-komorowych z oceną stopnia niedomykalności.
Angiokardiografia izotopowa jest w tej wadzie nieprzydatna diagnostycznie w ocenie wielkości przecieku ze względu na niedomykalność zastawek przedsionkowo-komorowych.
Cewnikowanie serca i badanie angiograficzne są konieczne, jeżeli występują wątpliwości przy badaniu echokardiograficznym. Szczególnie istotne są bezpośrednie pomiary ciśnienia w poszczególnych jamach serca i tętnicy płucnej. Badanie angiograficzne uwidacznia anatomię wady, przepływ przez przegrody serca, zwrotną falę krwi z komory do przedsionka.
Leczenie chirurgiczne w postaci częściowej polega na zamknięciu ubytku przegrody międzyprzedsionkowej i plastyce rózsźczepxFpfatka zastawki dwudzielnej w celu zmniejszenia- stopnia niedomykalności. W postaci całkowitej dokonuje się rekonstrukcji wspólnej zastawki przedsionkowo-komorowej na część prawą i lewą oraz zamyka się ubytki przegród. Ze względu na zagrożenie nadciśnieniem płucnym leczenie chirurgiczne przeprowadza się w pierwszych miesiącach życia.
Jest to połączenie aorty na wysokości cieśni z tętnicą płucną występujące w okresie płodowym, które u donoszonych noworodków ulega samoistnemu zamknięciu po urodzeniu. Początkowo przewód tętniczy kurczy się, a następnie dochodzi do przemian Anatomicznych i całkowite zamknięcie przewodu następuje w 3-4 tygodniu życłą. U wcześniaków proces zamykania przewodu jest opóźniony, a niekiedy nie naistepuje. Wiadomo, że im niższa urodzeniowa masa ciała, tym również mniejsze prawdopodobieństwo samoistnego zamknięcia przewodu tętniczego.
Zaburzenia hemodynamiczne pblegają na lewo-prawym przepływie krwi z aorty do tętnicy płucnej. Wielkość przecieku krwi zależy od średnicy przewodu oraz ciśnienia i oporu płucnego i systerhowego.
Objawy kliniczne zależą od wieku dzieckaa szerokości przewodu. U noworodków i wcześniaków może nie występować szmer w sercu do czasu obniżenia
263