61326 Obraz7 (111)

Teoria funkcjonalno-strukturalna - wyjaśnia ona zbiorowe życie ludzi.

Pogląd tej teorii jest taki, że życie społeczne jest ustrukturalizowane w postaci systemów społecznych, tzn., o pewnym porządku i pewnych powiązaniach.

ze sobą w interakcję wedle

Wg teorii funkcjonalnej grupa to system, który pełni funkcję na rzecz systemu szerszego. Struktura społeczna stanowi uregulowane stosunki miedzy jednostkami i zbiorowościami osób w danym systemie społecznym. Zapewnia systemów społecznemu jedność i zwartość. (strukturalizm funkcjonalny).

Grupa wg Mertona to pe' ustalonych wzorów.

Merton wyróżnia trzy kryteria istnienia grupy:

1)    trwałe- normatywnie ustalone formy społecznej interakcji, są one niezależne od

kogokolwiek,    ¹

2)    samookreślanie się jednostki, jako uczestnika grupy,

3)    takie samo jej określanie (jednostki) przez innych uczestników grupy.

Stopnie uczestnictwa w grupie:

a)    członek nominalny - przez innych określany jako członek grupy, on sam nie wchodzi w interakcje z innymi uczestnikami grupy,

b)    członek peiyferyczny grupy — to taki, który obniża interakcje z członkami grupy tak, że członkowie grupy nie są w stanie stwierdzić czy jest on członkiem grupy,

c)    przestrzenne rozmieszczenie członków grupy.

Wg Mertona bada się grupę poprzez jej strukturę i funkcję.

PAWEŁ RYBICKI

Świat społeczny jest ustrukturafizowany, wewnątrz uporządkowany i stabilny. Strukturę charakteryzują naturalniewyodrębniająeesię obszary społeczne.

Trzy poziomy uporządkowania:

1)    wymiar zbiorowości społecznych — obejmuje on jakościowe i ilościowe cechy zbiorowości (liczba członków oraz odgrywane przez nich role społeczne),

2)    elementy kulturowe — znaczenia, sensy, dobra kultury. Wizja świata jest tu nastawiona na pomnażanie kapitału,

3)    obszar działań i zachowań społecznych - mamy tu do czynienia z działaniami intencjonalnymi (są to takie działania, które podtrzymują stosunki między członkami grupy społecznej) oraz warstwą wartości,

Struktury społeczne charakteryzują sie:

a)    synchronią

b)    diachronią

Badanie synchroniczne, bada relacje między elementami danej struktury.

Badanie diachroniczne dotyczy perspektywy trwałości i zmiany. Elementami trwałymi są formy, które nadają kształt interakcji w grupie. Elementem nietrwałym, zmiennym jest społeczeństwo.