Otrzymany w ten sposób podłogę ciepłą, nienasiąkliwą i odporną na działanie słabych kwasów.
Gładź cementowo-glinianą dajemy w tym samym stosunku, jaki był użyty do wykonania podłoża, lecz bez dodatku sieczki.
Zamiast gładzi cementowo-glinianej na wykonanym podłożu można układać płytki terrakotowe i inne na zaprawie cementowo-glinianej .
Podłogi w budynkach inwentarskich pod stanowiska zwierząt wykonuje się z tworzyw cementowo-glinianych dwuwarstwowo (rys. 36). Pierwszą warstwę (jako podłoże) o grubości
Cegła cementowo-gliniana z minelniaczem ociepla iacgm
Cegła cementawa-_gliniana
Gładź cementowo-nliniana
1Zaprawa cementowa -gliniana Spadek
Rys. 36. Przekrój przez posadzkę w budynku inwentarskim
do 15 cm dajemy z sieczką, drugą o grubości 3 cm układa się bez sieczki. Podłogi te są odporne na działanie moczu, są ciepłe i mało nasiąkliwe. Przy wykonywaniu podłóg ceglanych pod stanowiska zwierząt zamiast cegły ceramicznej można używać cegłę cementowo-glinianą mocną i ciepłą z sieczką, trocinami lub wiórami. Cegłę należy układać na rąb lub na płask z powiązaniem spoin na podsypce z piasku. Spoiny między cegłami należy zalewać mocną zaprawą cementowo-glinianą 1:1:5 (cement : zawiesina gliniana : piasek) i następnie wykonać gładź z tejże zaprawy o grubości 2-=-3 cm.
Zaprawy cementowo-gliniane nie tylko mogą być używane do murowania ścian z cegły, bloków, pustaków itp., lecz również mogą być stosowane do wykonywania tynków zewnętrznych i wewnętrznych. Tynki cementowo-gliniane są odporne na wpływy atmosferyczne, szybko schną i mogą być wykonywane jako jednowarstwowe bez obrzutki i gładzi.
Tynki grubsze niż 1 cm wykonuje się jako dwuwarstwowe, ponieważ przy narzuceniu jednorazowo grubszej warstwy tynku następuje zsuwanie się wyprawy po ścianie, przy czym powstają wybrzuszenia i pękania tynku. Z tego względu przygotowana mieszanina zaprawy cementowo-glinianej musi być gęsta i narzucona na ścianę cienką warstwą.
Na ścianach i stropach wykonywanych z płyt słomianych, trzcinowych i z supremy tynki cementowo-gliniane należy wykonywać dwuwarstwowo, tj. najpierw obrzutkę, a po jej stężeniu narzut z tej samej zaprawy. Tynki najlepiej wykonywać wiosną lub jesienią, gdy budynek jest przykryty dachem. Tynkowanie ścian wewnątrz budynku wykonuje się po 4 tygodniach od postawienia budynku.
Przed przystąpieniem do tynkowania stropów i ścian powierzchnię ich należy oczyścić miotłą z kurzu. Powierzchnie tynkowanych ścian powinny być suche i nie należy ich uprzednio moczyć. Zaprawa cementowo-gliniana ma dużą przyczepność i nie oddaje wody cegle, szybko tężeje i schnie. Tynki cementowo-gliniane można wykonywać zarówno na pasach z zaprawy, jak i na listwach drewnianych. Listwy drewniane i pasy prowadzące powinny mieć grubość tynku. Po wykonaniu narzutu, gdy on stężeje (co następuje już po upływie 2-4-3 godzin) należy przystąpić do zacierania na gładko tynku. Zacieranie i wygładzanie powierzchni tynku wykonuje się packą drewnianą przy lekkim skrapianiu wodą. Wyprawy te są gładkie, barwa ich jest jednolita bez żadnych plam i śladów połączeń. Wykonane tynki tak szybko wysychają, że na 2—3 dzień można już przystąpić do malowania ścian i sufitów.
81
Budynki z Tworzyw ę