98 B. Cieślar
m
[tfl WYKRES MOMENTÓW SKRĘCAJĄCYCH
I
12 WYKRES KĄTA SKRĘCENIA CAŁKOWITEGO
Rys. 3.1.2
■*0 1.2. Projektowanie przekrojów z warunku wytrzymałości.
Tmax — fd (1)
Największe naprężenia wystąpią w przekroju w przedziale II, tzn. tam, gdzie moment skręcający jest największy.
Przekrój kołowy:
Di £0,1720 m.
Przekrój pierścieniowy:
Mn0,5D 32 ~ 32
lOO-IO^O.SD
tiD4 | |
32 |
L Wj |
<100 MPa;
D£ 0,2051 m.
III. Skręcanie __
99
(2)
1.3. Projektowanie z warunku sztywności. Warunek ten przyjmuje postać:
<PC ^ 9dop
Obliczenie całkowitego kąta skręcenia przekroju (rys. 3.1.2c) Przedział II - z» <= (0;5)
9(z.,) = 9(0)+Ul
-100-10-3zm -1,25-10'
8-10 Jc -6,25-10"6
Przedział I - zi e (0;5)
9(z,) = <p(0) + ^-
-100 10~3 5 , 50-10^Z,. 8 -104Jo 8 • 104 J0 ’
6,25-10"6 . Jo ”
9(5) =-
3,125-10-6
Jo
Ponieważ warunek sztywności narzucony jest na przekrój na końcu wspornika, więc:
3J25 ;1_0l<
Jo
J0> 3125-10'® m4.
Określenie niezbędnych średnic spełniających warunek sztywności.
Przekrój kołowy:
^ £3125-10'®; Di*0,1336m. 32
Przekrój pierścieniowy:
£ 3125-10'®;
D >0,1524 m.
Ostatecznie przyjęto:
- przekrój kołowy o średnicy Di = 18 cm i polu Fi< = 254,5 cm2 ;
- przekrój pierścieniowy o średnicach D = 21 cm i d = 16,4 cm oraz polu Fp = 124,7 cm2.
Na wykonanie wspornika o przekroju pierścieniowym zużyje się dwukrotnie mniej materiału niż na wspornik o przekroju kołowym.