poduszki, w szczególności gdy materiał, do którego przyciśnięte są osia I mm, Jest Wilgotny (np. wskutek ślinienia), a siła dziecka jest niewystarczająca do zwrotu ciała lub podniesienia głowy i tym samym do udrożnienia otworów oddechowych.
Za dzieciobójstwem będą przemawiać otarcia naskórka w okolicy nst i nosa Ocena okoliczności śmierci jest często bardzo trudna, bowiem brak jakichkolwiek śladów obrażeń nie przeczy możliwości zatkania otworów oddechowych miękkim przedmiotem. Na taką możliwość wskazuje ostre rozdęcie płuc i obecność i pod
Uduszenie tego typu rzadko zdarza się u dorosłych. Znane są zgony wskutek wypadkowego zamknięcia otworów oddechowych u nieprzytomnych (również w śpiączce alkoholowej) lub chorych na padaczkę, gdy dochodzi do upadku twarzą na miękkie podłoże (pościel, błoto itp.). Ze zrozumiałych względów trudno jest dokonać zabójstwa przez zamknięcie otworów oddechowych u osoby dorosłej, przytomnej, stąd też przypadki takie należą do niezwykłych rzadkości. Zdarza się natomiast tego rodzaju zbrodnicze uduszenie w przypadku uprzedniego obezwładnienia lub odurzenia ofiary. Konieczne jest m.in. przeprowadzenie pośmiertnych badań toksykologicznych.
Wprowadzenie miękkich tkanin (chusteczki, szalika itp.) do jamy ustnej, nazywane „kneblowaniem”, występuje nierzadko w trakcie napadu rabunkowego i ma na celu uniemożliwienie wołania o pomoc (sprawca czasem dodatkowo zamyka jamę ustną przylepcem). Ten rękoczyn z reguły powoduje obrzęk i podbiegnięcia krwawe w błonie śluzowej jamy ustnej. Do śmierci wskutek uduszenia może dojść wówczas, gdy knebel zamyka nie tylko jamę ustną, ale również gardło.
Do zatkania dróg oddechowych, najczęściej górnych, może dojść zarówno w następstwie dostających się z zewnątrz ciał obcych (stałych i półpłynnych), jak i aspiracji krwi lub treści żołądkowej. Do zamknięcia dróg oddechowych może dojść również wskutek zmian chorobowych (różne ostre stany zapalne), wśród których szczególnie niebezpieczny jest ostry obrzęk nagłośni i jej okolicy, zamykający całkowicie wejście do krtani i prowadzący do zgonu w następstwie uduszenia. Przyczyny obrzęku mogą być wielorakie: ukąszenie pszczoły, obrzęk Ouinckeao, odczyn-poonarzeniowy (także wskutek działania trucizny żrącej), czasem następstwo mechanicznego urazu krtani. Cofnięcie się obrzęku w wyniku zmian pośmiertnych może utrudniaćusfalerrteprzyczyny śmierci w tych przypadkach.
Ciała obce mogą dostać się do dróg oddechowych zarówno podczas zbyt raptownego spożywania pokarmu (np. drobne kawałki mięsa lub kości), jak i raptownego ruchu głowy wykonanego w chwili trzymania jakiegoś drobnego przedmiotu w ustach lub między wargami (co zdarza się nierzadko u dzieci). Ciałem obcym może być również część protezy zębowej lub odłamane zęby dostające się do dróg oddechowych wskutek urazu mechanicznego (w czasie bójki), we śnie lub w czasie zabiegu dentystycznego. W następstwie może dojść dci udus/enia (gdy ciało obce zamyka szczelnie światło górnych dróg oddechowych)* do m/odroy płuc
i;«i
(pr/.y częściowym tylko zablokowaniu wymiany gazowo]), do powlkłmi w pi mini i perforacji tchawicy lub zakażenia tkanki płucnej. Nie wyklucza się możliwości wystąpienia nagłego (niemal sekundowego) zgonu wskutek zatrzymania tiki |l serca w następstwie odruchu wyzwolonego podrażnieniem gałązek nerwu błęil nego (zwłaszcza nerwu krtaniowego górnego).
Do uduszenia wskutek aspiracji krwi dochodzi w krwotokach płucnych, w nn slępstwie pęknięcia podstawy czaszki, złamania kości nasady nosa, obrażeń jamy nosowo-gardłowej. Czynnikiem sprzyjającym zachłyśnięciu się krwią i wymięci nami u osób dorosłych jest osłabienie lub zniesienie odruchu wykrztuśnego, które może być wynikiem stłuczenia mózgu, upojenia alkoholowego, zatrucia lekami lub narkozy.
Do zabójstwa przez wprowadzenie do gardła lub tchawicy przedmiotu zamyka jącego dostęp powietrza do dróg oddechowych (szmata, trawa, zwitek gazy lub papieru) dochodzi niemal wyłącznie u noworodków i małych dzieci. Poszukiwanie ciała obcego w czasie sekcji zwłok wymaga zastosowania modyfikacji techniki sekcyjnej, polegającej na przecięciu przedniej ściany krtani i tchawicy jeszcze przed wydobyciem narządów szyjnych ze zwłok.
Duży kęs pokarmu, jako zbite ciało obce, staje się niebezpieczny wówczas, gdy pi z y przełykaniu pozostaje w obrębie wejścia do krtani lub w początkowym odcinku przełyku. Z uwagi na swój wymiar nie może się dostać do górnych dróg oddechowych i tylko wyjątkowo powoduje śmierć z uduszenia w następstwie zamknięcia dopływu powietrza do płuc. Mechanizm śmierci przez udławienie kęsem jest z regjiłypdóichowy, co w przypadku zatkania dróg oddechowych (pali z wyżej) jest raczej wyjątkiem. Wypadkowe udławienie się kęsem zdarza się najczęściej u osób znajdujących się w stanie upojenia alkoholowego. Obniż pośmiertny w przypadku śmierci w następstwie mechanizmu odruchowego może być całkowicie ujemny, poza stwierdzeniem obecności kęsa tkwiącego w okolicy krtani.
Wykonywanie ruchów oddechowych, niezbędnych do wymiany gazowej w pin cach, może być uniemożliwione zarówno w wyniku porażenia mięśni oddecho wych (np. w przypadku zatrucia kuraral lub ich tonicznego skurczu (w przypadku zatrucia strychniną), jak i przez zewnętrzny ucisk mechaniczny na klatko pici ulową. DoTffechanicznego unieruchomienia klatkTpiersiowej dochodzi zazwyczaj w wyniku wypadkowego zasypania gruzem, ziemia, lawiną śniegową lub piaskową albo przygniecenia przedmiotami o znacznej masie, np. częścią pojazdu lub jakiejkolwiek konstrukcji budowlanej, ciężkim workiem itp. Szczególnie r/ęsln zdarza się to przy pracy w głębokich wykopach, nie zabezpieczonycli tzw. „oszalowaniem”. W czasie paniki może ono być następstwem ścisku w tłumie ludzkim na stadionach sportowych, podczas pożarów, w wielkich halach widowni kowych, demonstracjach publicznych itp Otwory i drogi oddechowe pozostają na