Baza erozyjnaNjaniższym poziomem do którego rzeka może się wcisnąć jest poziom bazy (podstawy) erozyjnej. Jest to poziom zbiornika wodnego do którego rzeka uchodzi. Rzeka erodując stopniowo wyrównuje swój profil podłużny Dąży do utworzenia krzywej (profilu) równowagi to jest takiej krzywej po której osiągnięciu zanika erozja i akumulacja.
Charakterystyka rzek w stadiach W młodocianym - przeważa erozja wgłębna i boczna. Doliny są wąskie o nierównomiernym przekroju podłużnym. Występują liczne wodospady. Osadów rzecznych brak lub występują w niewielkich ilościach. Stadium dojrzale następuje wtedy kiedy miejsce E. wgłębnej zajmuje E. boczna Charakteryzuje się występowaniem dobrze rozwiniętych dolin wypełnionych aluwiami Profil podłużny zbliża się do profilu równowagi. Stadium starcze następuje wtedy gdy rzeka osiągnie profil równowagi. Doliny tych rzek są szerokie, płaskie wypełnione grubą warstwą aluwiów. Zanika erozja i akumulacja.
Akumulacja rzeczna w miarę zmniejszania się prędkości rzeka pozostawia część transp. osadów - są to tzw. aluwia Są one na ogól dobrze selekcjonowane i warstwowane. W górnym ode. rz. odkładane są najgrubsze fi (kamienna, żwirowa) w dół rz. fi. drobniejsze Miąższość tych osadów jest najmniejsza w górnym ode. i wzrasta w dół rz. osiągając nawet kilkadziesiąt a nawet kilkaset m. Podobne zmienności obserwuje się w profilu pionowym zdeponowanych przez rz. aluwiów. O ile rz. nie podlega odmlodnieniu, w spągu odłożonych osadów występują fr. najgrubsze (żwiry pospólki) wyżej drobniejsze aż do fi. pyłowej i iłowej, które wchodzą w skład gliny aluwialnej.