Rys. A.
Innym celem, do którego realizacji może dążyć menedżer jest maksymalizacja stopy zysku, zamiast maksymalizacji globalnego zysku w pewnym okresie. Na ogól bowiem większym zaufaniem wśród właścicieli w dłuższym okresie będzie się cieszył menedżer, któiy przez kilka lat z roku na rok zwiększa stale zyski przedsiębiorstwa np. o 20% rocznie, niż taki, który zwiększy w ciągu roku zyski o 100%, a następnie będzie je zwiększał już tylko o 1-2% rocznie.
Wobec możliwości realizowania przez menedżerów swoich własnych celów istnieje więc niepewność co do ich zachowania, czy będzie ono zgodne z interesami właściciela (właścicieli), czy też nie. Występować będą zatem zarówno niebezpieczeństwo oszustwa jak i lyzyko moralne.
W przypadku gdy przedsiębiorstwo jest własnością jednego czy co najwyżej kilku właścicieli niebezpieczeństwo oszustwa daje się jednak dość łatwo ograniczyć, gdyż może on (czy mogą oni) dość skutecznie kontrolować zachowania menedżera, sprawdzając czy dba on o maksymalizację zysku przedsiębiorstwa czy też realizuje jakieś własne cele. W przypadku stwierdzenia zachowania menedżera sprzecznego z interesem właściciela czy właścicieli nie ma wówczas na ogół kłopotu ze zwolnieniem go i zaangażowaniem innego, gdyż decyzję podejmuje wówczas jedna lub co najwyżej kilka osób, a więc koszty wypracowania takiej decyzji są niewielkie.
Trudności z kontrolą poczynań menedżera mogą wystąpić wówczas tylko w specyficznych rodzajacli działalności obarczonych dużym ryzykiem moralnym, takich jak np. poszukiwanie złóż ropy naftowej, prowadzenie kampanii reklamowych itp., gdyż końcowy