%
>
m
r
>
i
ISO
Suplement
Ponieważ potrzeba rozbierać przedmioty, aby nabyć ^ i wiadomości prawdtiwych* potrzeba też koniecznie uczynić dek w naszych wyobrażeniach, dzieląc je na rozmaite klasy j każdej imię, po którym moglibyśmy je rozeznać. Otóż ta cała s*tuu wyobrażeń mniej lub więcej powszechnych. Jeżeli rozbiory jjyt dobre, prowadzą nas od prawdy do prawdy, bo pokazując, jak tia^ się udało, uczą nas, jak nam się jeszcze udać może. Cecha rozbiorą jest : prowadzi nas przez środki najnaturalniejsze i najkrótsze.
Ten rozbiór (**atys*) nie jest nauką oddzielną od innych. Należy do wszystkich i jest ich jedynym i prawdziwym sposobem, jest ich Duszą. Nazwę ją Metafizyką, byle jej nic mieszano z pierwszą nauką Arystotelesa.
Ta metafizyka nie jest nawet pierwszą nauką. Bo ezyliż podobno rozbierać dobrze wszystkie nasze wyobrażenia, nie wiedząc pierwej, czym one są? i jak się tworzą? Trzeba więc najprzód poznać ich początek i rodzenie się. Ale nauka trudniąca się około tego przedmiotu nie ma jeszcze własnego imienia, chociaż jest nieco dawna1. Nazwałbym ją Psychologią, gdybym pod tym napisem dobre jakie dzieło zobaczył.
Jak nie można dokładnie sztuki gramatycznej i rymotwórczei napisać, nie przejrzawszy wprzód dobrych autorów* w wolnym i wiązanym stylu, tak podobnie nie poznawano sztuki rozumowania tylko* w stosunku rozczytywania się w dziełach geniuszu wybornie w różnych rodzajach rozumującego. Stąd można wnieść, iż nauka najwięcej wzrosła w XVII i XVIII wieku.
Jakoż prawdziwy nauk sposób tym wiekom winniśmy. Poznano go najprzód w naukach, w których wyobrażenia tworzą się naturalnie i oznaczają się bez trudności. Matematyka jest tego dowodem. Nie byliśmy tak szczęśliwymi w naukach, których przedmiot nie podpada pod zmysły, bo nie tak łatwo było oznaczyć liczbę i własności wyobrażeń wchodzących w skład wyobrażenia złożonego. Taka jest polityka...
O
SKOROWIDZ NAZWISK
JJacon Francis (1561—1626) — angielski mąż stanu, moralista i fi lozof, herold empiryzmu o materiałistycznym zacięciu i rnur/mr wynalazczości technicznej. Głosił hasła opanowania przyrody nr/./ człowieka na drodze poznawania praw przyrody i stosowania ńi do nich w technice. W dziele o postępach nauk wyłożył tyiien ich klasyfikacji, zużytkowany później w wielkiej Encyklooedi francuskiej, a w dziele pt. Novum Organum sformułował za^ad* metody indukcyjnej wykrywania i uzasadniania zależności, któr< by mogły służyć za podstawę do władzy nad przyrodą. Condiilai nie korzysta jednak w swej Logia z tych pouczeń Bacona. S. 90 164; wstęp, s. XVIII, XX.
Bakon — patrz Bacon.
Bu gaje wic z Dionizy (1774—1833) — autor nie wydanego a zacho wanego w rękopisie przekładu Logiki Condillaca oraz zachowa nego w rękopisie zbioru notat o typie encyklopedycznym pt. /&*, maite wiadomości, świadczących o sympatiach autora (benedyktyna dla ideałów epoki Oświecenia. Wstęp, s. XVII. oraz suplement.
Cl a i raut Alexis Glaude (1713—1765) — matematyk francuski wsławiony licznymi odkryciami w dziedzinie geometrii i algebry oraz zastosowań matematyki do geognozji i astronomii. S. 127.
Condillac Etienne Bonnot de (1715—1780) —p. wstęp.
Court de Gćbelin (1728—1784) — autor Historii naturalnej języka (będącej częścią dzieła Le Monde primitif analysi et compari ame le monde modeme), traktującej o językach ludów pierwotnych, związkach między różnymi językami, etymologii słów. Court dr Gćbelin zakładał istnienie jednego macierzystego języka opartego na niezmiennych zasadach budowy organizmu ludzkiego. Różni* * między językami uważał za wtórne i przypadkowe. Usiłował dotrzeć do poznania tego macierzystego języka, sądząc, że inuiołn to wielkie znaczenie dla badań nad kulturą i historią. S. 107,
W oryg. jLant elit esi peu ancien**". Winno być: „lak niedawny jest jej początek*. 8 W oryg. BConm ort *ła fait de bonrns grammaires ct de bomus podtigues, ęuaprłt atsjtr cu dc bom dermains...*. Winno być: „Podobnie jak dobre kompendia gramatyki i poetyki powstały dopiero po ukazaniu się dzieł dobrych pisarzy..."
8 W oryg. jon n’a ccmmi Tart dc raisonmr que...u. Winno być: „poznawano sztukę rozumowania dopiero..."