67209 Obraz (1519)

!(>(> Ks/liillowiiiiio slmkliiry kapilulu |ii/ril’<lvl>iur.lvva

Zadłużenie	Spółka A	Spółka B 1,5	Spółka C 2,5
Kapitał własny	4,0	2,8	1,3
Roczna wartość dywidendy	0,5	0,35	0,2
Roczne oprocentowanie kapitału obcego	—	0,15	0,3

Należy:

A.    Obliczyć koszt kapitału własnego dla każdej spółki.

B.    Obliczyć średni ważony koszt kapitału każdej spółki.

C.    Skomentować otrzymane wyniki.

Wartość roczna dywidendy

Ad A. ke =-------x 100.

Wartość rynkowa kapitału własnego

Spółka A: ke = (0,5/4,0) x 100 =12,5%.

Spółka B: ke = (0,35/2,8)x 100= 12,5%.

Spółka C: te = (0,2/1,3) x 100= 15,4%.

Ad B. Obliczenie WACC Spółka A: WACC = (0,5/4,0) x 100= 12,5%.

Spółka B: WACC = [(1,5/4,3) x 0,1 + (2,8/4,3) x0,125)] x 100 = 11,627%.

Spółka C: WACC = [(2,5/3,8) x 0,12+ (1,3/3,8) x 0,154)] x 100= 13,16%.

Ad C. Koszt kapitału własnego spółki C jest większy niż koszt kapitału własnego spółek A i B. Z powodu najwyższego wykorzystania kapitału obcego akcjonariusze wymagają większego zwrotu, który ma rekompensować większe ryzyko finansowe. Sytuacja taka nie występuje w spółce B, gdyż przy niewielkim poziomie zadłużenia, a tym samym ryzyka finansowego, akcjonariusze nie będą się domagali zwiększonego zwrotu.

WACC w przypadku spółki Z? jest niższy niż w przypadku spółek A i C, ponieważ struktura kapitału spółki B jest bliższa optymalnej. Spółka B ma bowiem taki wskaźnik udziału kapitału obcego w kapitale całkowitym, który gwarantuje osiągnięcie minimalnego poziomu WACC.

Przy podejmowaniu nowych inwestycji, powodujących zmiany struktury kapitału, historyczna relacja: kapitał obcy-kapitał własny nie jest właściwa. Należy zastosować wagi marginalne, które reprezentują nową, docelową (optymalną) strukturę kapitału.

Średni marginalny koszt kapitału to minimalna stopa zwrotu wymagana z inwestycji o takim samym ryzyku, jakim jest obciążona spółka. Jest on różnicą między kosztem całkowitym kapitału przy danej strukturze kapitału spółki a kosztem I' npilalu, który wystąpi, gdy struktura kapitału zostanie zmieniona na skutek podjęcia nowej inwestycji.

Wzór na obliczanie tego kosztu jest następujący:

Kw    Ko

M( ’(' =    x ke +-X kd (ł -1,),

Kw + Ko    Kw+Ko

yd/ie:

A u¹    kapitał własny,

Ko    kapitał obcy,

/■»'    koszt kapitału    własnego,

M — koszt kapitału    obcego,

l    stopa podatku    dochodowego.

Marginalny koszt kapitału stanowi właściwe kryterium podejmowania decyzji Inwestycyjnych. Zwrot z inwestycji należy porównać z marginalnym kosztem linansowania projektu. Inwestować powinno się do czasu, gdy wewnętrzna stopa zwrotu (IRR) będzie równa marginalnemu kosztowi kapitału (MCC).

W celu obliczenia marginalnego kosztu kapitału należy określić punkty progowe, czyli poziom finansowania, przy którym średni ważony koszt kapitału wzrasta na •-kulek wzrostu kosztu jednego z jego komponentów.

Punkt progowy można obliczyć, dzieląc wartość kapitału osiąganą z poszczegól nego źródła finansowania przy stałym koszcie przez udział kapitału z danego źródła w docelowej strukturze kapitału: gdzie:

Kpi — punkt progowy zmiany linii kosztu kapitału na skutek zmiany kosztu danego źródła kapitału,

Tfi — całkowita kwota finansowania z danego źródła,

Psi — udział danego źródła kapitału w docelowej strukturze kapitału.

W celu obliczenia MCC należy zatem:

•    określić koszt każdego składnika kapitału i jego kwotę możliwą do uzyskania przy danym koszcie;

•    obliczyć punkty progowe dla każdego źródła kapitału;

•    obliczyć marginalny koszt kapitału przed punktem progowym i po tym punk cie;

•    obliczyć linię średniego ważonego marginalnego kosztu kapitału (WMCC);

•    sporządzić wykres porównujący IRR i WMCC, umożliwiający podjęcie decyzji co do wyboru inwestycji.