młoda dziewczyna: „Ale gdy Chrystus szeptał :«Kto jest bez grzechu niech rzuci na nią kamień», padła na posadzkę i ucałowała jego nogi jak niegdyś Maria Magdalena.«
Błogosławieni cisi... Błogosławieni smutni... Błogosławieni, którzy łakną sprawiedliwości... Błogosławieni, którzy płaczą»”.
4?Z‘iegend dawnego Egiptu B. Prus -\Bóg jako fatum - Bóg jest obcy człowiekowi, jest czystą koniecznością, działa niezrozumiale „ Patrzcie tedy, że mamę są ludzkie nadzieje wobec wyroków, które Przedwieczny ognistymi znakami wypisuje na niebie”.
Stis - pokrzywdzony po latach może się zemścić, sam los daje ku temu okazję, ale bohater rezygnuje z tego.
62 żywotów świętych B. Prus - rzecznik zła _Geiza ma przyswoić największe przykazanie miłości i wypełniać je konsekwentnie. Opis klasztoru, który: żyje- własnymi sprawami, zachowuje najcenniejsze wartości chrześcijańskie niezrozumiałe dla ludzi z zewnątrz; lrlagTtAT = sanktuarium śmierci (powybijane szyby, sczerniałe płótna, spróchniałe schody).
7 Zemsta.B. fyus, - naród polski nie odpłaca złem za zło, bo należy ona do Boga „Mnie zostaw zemstę mówi Pan”
Z trzech ostatnich ut. wypływaj ądwapouczenia: ‘
• Miłość i życzliwość jaką okazujemy wrogom opłaci się nam samym
• „Miłujcie nieprzyjaciół waszych, czyńcie dobrze tym, którzy was nienawidzą”
8. Omyłka B.Pjtus - bohater pokorny w cierpieniu, tylko pozornie zwycięża, zastaje usunięty na margines społeczny - fałszywie postrzegane chrześcijaństwo,, na słowa: „Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus. Nikt nie odpowiada”.
9. Ad astra E. Orzeszkowa j- powieść zaczyna się i kończy rehgijnym jiymneffi?-- modlitwa. który składa się z dwóch części: akt miłości/,,Kocham cię nad życie”) i akt wiary („Ojcze mój, któryś jest w niebie”). Adresat modlitwy rysuje się niejasno, mgliście, występuje jako symbol, Klasztor to ogród pełen prostoty, przypomina o wieczności życia; natura jest pełną świętości/ Bohater rozwiązuje wszystkie problemy dzięki miłości i wierze. Śmierć stajeluę jueodłąsznym towarzyszem życia. Waży jest wykład panny Seweryny ( nie próf. Seweryna) o
(^religii serca i miłością- miłość i cieipiemef^asceza) to zjawiska nierozłączne, które prowadzą IftjaSfyki i stanowią ukoronowanie religii serca. Religia serca otrzymuje nowy Wymiary'— żrodło w ludzkich sercach prowadzi do kosmicznych otchłani.