siki (k+ l)-wymiarowg ■ rem (ct,Wykorzy- I
V Głównym pojęciem tego rozdziału jest całka Riemanna, której definicja w sposób istotny Lyiorzystuje uporządkowanie prostej rzeczywistej. W związku z tym zaczniemy od całko-■■■■a funkcji rzeczywistych określonych na przedziałach domkniętych. W dalszych rozdzia-prikbędą wyłożone uogólnienia na przypadek funkcji o wartościach zespolonych i wektoro-WUs, określonych na przedziałach domkniętych. Całkowanie na zbiorach różnych od ■DBdziałów domkniętych będzie rozpatrzone w rozdziałach 10 i f l.
I 41. Definicja. Niech <a, &> będzie danym przedziałem. Przez podział P przedziału rozumieć będziemy skończony zbiór punktów x0, Jtj,... pc„, gdzie
< Xj. x„ s* b.
I Będziemy pisać
Ax, = b = 1,..., n).
Bpcfc teraz/będzie ograniczoną funkcją rzeczywistą określoną na <«,&>. Każdemu podzia-łr*>". P przedziału <a, b) odpowiadają liczby
Mi = sup/(x),' m, i inff(x) (x,-_ Ł < x sf x(),
Itacszcie
b
J/dx = inf U (P,f\
]fdx = supL(P,/),
gpcaic kresy górny i dolny brane są ze względu na wszystkie możliwe podziały przedziału (ja, by. ■Me strony równości (1) i (2) nazywają się odpowiednio górną i dolną całką Riemanna funkcji mm przedziale (a, by.
I Jeżeli całka górna równa jest całce dolnej, to powiemy, żefunkcja/jest całkowalna w sensie