142
GW1D0 ZLATKKS
Już po swoim odstępstwie, Aher zapytał R. Meira: Jakie jest znaczenie wersetu: Złoto i szkło jej nierówne, nie wymienisz jej na szczerozłote naczynia (Hi 28,17). Odpowiedział: To są słowa Tory, które tak trudno posiąść jak szczerozłote naczynia, ale łatwo je zniszczyć jak naczynia ze szkła. [Aher] powiedział do niego: R. Akiba, twój nauczyciel, nie tak to objaśniał, ale [tak]: Jak z naczyniami ze złota i naczyniami ze szkła, choćby były połamane, jest na to rada; tak i z uczonym, nawet gdy zgrzeszył, jest ratunek. [Na co R. Meir] powiedział do niego: Zatem i ty też się pokajaj! Odpowiedział: Już usłyszałem głos spoza Zasłony:82 Powróćcie, odstępni synowie - oprócz Ahera.
Nasi Rabini nauczali: Pewnego razu Aher jechał w szabat na koniu a R. Meir podążał za nim piechotą, by z jego ust uczyć się Tory. [Aher] powiedział do niego: Meir, zawróć, bo liczyłem końskie kroki i tu jest miejsce, do którego wolno [dojść] w szabat8' Odpowiedział: Ty też zawróć. Aher odparł: Czyż nie powiedziałem ci już, że już usłyszałem głos spoza Zasłony: Powróćcie, odstępni synowie - oprócz Ahera. R. Meir napierał na niego i zabrał go do szkoły. [Aher] powiedział do dziecka: Wyrecytuj mi swoją lekcję!6'1 [Dziecko] odpowiedziało: Nie ma pokoju dla bezbożnych, mówi Pan (Iz 48,22). Potem zabrał go do innej szkoły. [Aher] powiedział do dziecka: Wyrecytuj mi swoją lekcję. [Chłopiec] odpowiedział: Nawet, jeśli będziesz się myć ługiem sodowym i użyjesz wiele mydła, twoja wina jest dla mnie jako plama, mówi Pan Bóg (Jer 2,22). I zabrał go do jeszcze jednej szkoły, a [Aher] powiedział [15b]
do dziecka: Wyrecytuj mi swoją lekcję: Odpowiedział: A ty, zepsuta, cóż czy nisz, żeś przyoblekła się w szkarłat, żeś przyozdobiła się złotymi ozdobami, żeś podkreśliła szminką swoje oczy? Na próżno się upiększasz itd. (Jer 4,30). I zabrał go do następnej szkoły, aż zaprowadził go do trzynastu szkół; we wszystkich cytowano w podobnym duchu. Kiedy powiedział do ostatniego [chłopca]; Wyrecytuj mi swą lekcję, ten odpowiedział: A do tego, co grzeszy, Bóg mówi: po co głosisz moje przykazania, itd. (Ps 50,16). Dziecko było jąkałą, więc zabrzmiało to jakby
142 Hcbr. paragod, „zasłona niebieska”, odpowiadająca pierwszemu niebu Wit on. hy 2000 kubiiów (łokci).
H4 Tzn. werset, który był omawiany tego dnia. Odpowiedź uważana była za przepowiednię.