70478 Obraz
2 (16)

Dla przypadku, kiedy asymetria cyklu naprężeń znacząco wpływa na przebieg pękania, R. Forman podał zależność uwzględniającą wartość współczynnika asymetrii cyklu

(^R = o-min /o-_mŁX):

da _ C-(AAT'    ₍₂₅₎

dN (\-R)-K_c-AK'    ¹ ’

Pełen zakres pomiarów wykonywanych na próbce ma na celu wyznaczenie wykresu zależności da/dN w układzie półlogarytmicznym oraz wartości krytycznej wielkości AK_c (wyznaczając położenie asymptoty pionowej), przy której następuje pęknięcie.

Ponieważ &K_C = K_max -(1 - R) =    -(1 - R), więc: K_i = AK_C /(I - R).

8. Pomiar prędkości pękania zmęczeniowego

8.1. Zasada badania

Metoda badania polega na cyklicznym obciążaniu, przy stałej amplitudzie siły, próbek z karbem ze wstępnym pęknięciem zmęczeniowym i rejestracji bieżącej długości pęknięcia a oraz odpowiadającej jej liczby cykli N. wg rysunku 9. Badania należy wykonać wg PN-84/H-04333.

Rys.9. Graficzna ilustracja wzrostu pęknięcia zmęczeniowego

8.2. Pomiar długości pęknięcia a

Długość pęknięcia zmęczeniowego a należy mierzyć z dokładnością ±0,1 mm lub ± 0,002- W (przyjmując większą z tych wartości). Pomiar długości pęknięcia należy zsynchronizować z rejestracją liczby cykli. Długość pęknięcia zmęczeniowego należy mierzyć jednym z podanych niżej sposobów:

—    wizualnie, na obydwu powierzchniach próbki za pomocą przenośnego mikroskopu o powiększeniu 20 do 50 razy lub za pomocą lupy pomiarowej,

—    wizualnie, na powierzchni przełomu, jeżeli dają się uwidocznić kolejne położenia frontu pęknięcia,

—    przez wykorzystanie zjawisk zmiany podatności próbki wraz ze zmianą długości pęknięcia,

—    lub innymi metodami (ultradźwiękową emisji akustycznej, oporową).

12