W organizmach rosnących całkowita liczba krwinek czerwonych zwiększa się proporcjonalnie do wzrostu masy ciała, dlatego tempo erytropoezy musi być u nich odpowiednio zwiększone. U małych prosiąt, podwajających masę dała w ciągu 7 dni, przyśpieszenie tempa erytropoezy jest bardzo duże. Towarzyszy mu duże zapotrzebowanie na żelazo, które jest zużywane do syntezy hemoglobiny. Z powodu moźliwośd wystąpienia niedoboru żelaza, młode prosięta są szczególnie narażone na tzw. niedokrwistość pourodzeniową, inaczej nazywaną anemią fizjologiczną.
Rys. 3.4. Dzienny bilans wytwarzania i rozpadu krwinek czerwonych u świni o masie 100 kg
Do podtrzymania procesu erytropoezy w organizmie niezbędna jest prawidłowa gospodarka żelazem. Oprócz recyrkulacji części żelaza uwalnianego podczas rozpadu krwinek, jest ono także wchłaniane z przewodu pokarmowego w formie dwuwartościowego jonu. W błonie śluzowej jelita żelazo jako jon trójwartościowy wchodzi w związek z białkiem apofenytyną tworząc ferryty-nę. Dalszy transport żelaza, głównie do wątroby i szpiku kostnego, odbywa się poprzez krew, w formie związanej z transferryną. W narządach łych żelazo jest zatrzymywane ponownie w postaci fenytyny powstającej z apofer-rytyny. W 60—70% żelazo występujące w organizmie jest związane z hemoglobiną. W ok. 10% - z mioglobiną i niektórymi enzymami (np. katalaza, cyto-chromy), a 16-30% stanowi żelazo zapasowe. Oprócz żelaza, do prawidłowej erytropoezy niezbędne są także witaminy takie, jak: B12, Bg, C, kwas foliowy _ oraz jony miedzi wchodzące w skład enzymu ceruloplazminy, która katalizuje reakge utleniania i redukcji żelaza.
Czynnikiem hormonalnym, wzmagającym wytwarzanie krwinek czerwonych jest erytropoetyna, która jest wytwarzana głównie w nerkach (ok. 85%) i częśdowo w wątrobie (ok. 15%). Oddziałuje ona na komórki macierzyste przez receptory błonowe, pobudzając ich różnicowanie i rozwój w kierunku proerytroblastów. Eryteropoetyna jest wytwarzana w większej iloś w stanach niedotlenienia organizmu.