1060440661

aby przeszedł przez potylicę i całkowicie go zdejmuje. Dalej postępuje się odpowiednio do stwierdzonych obrażeń³⁰.

Ratowanie tonących jest zadaniem niebezpiecznym i trudnym. Woda jest żywiołem niebezpiecznym, corocznie pochłaniającym wiele ofiar. Najczęściej są to młodzi, zdrowi ludzie, którzy nie muszą zginąć, jeśli podejmowane są odpowiednie działania ratownicze. Powinny się na nie decydować wyłącznie osoby bardzo dobrze pływające, silne i zdecydowane. Ratownik musi trafnie ocenić sytuację oraz własne umiejętności, musi także zadbać o swoje bezpieczeństwo, powiadamiając o podjęciu akcji ratowniczej kogoś na brzegu, zapewniając sobie asekurację, biorąc udział we wspólnej akcji kilku osób³¹.

Tonięcie to nic innego jak duszenie z powodu zalewania wodą dróg oddechowych. Wyróżnia się następujące fazy tonięcia:

-    Wstrzymanie oddechu - na początku poszkodowany broni się przed zalaniem wodą poprzez wstrzymanie oddechu, ale jak długo może nie oddychać? Do momentu, gdy gromadzący się w jego organizmie dwutlenek węgla (ponieważ nie ma wymiany gazowej) osiągnie taki poziom, że dojdzie do pobudzenia ośrodka oddechowego i wznowienia oddychania już niezależnie od woli poszkodowanego.

-    Rozpoczęcie oddychania - ponieważ woda może zalewać jamę ustną i dalej przedostawać się do dróg oddechowych poszkodowany broni się przed tym i zaczyna ją połykać.

- Połykanie wody - jak długo może połykać wodę? Do momentu, gdy żołądek będzie całkowicie wypełniony i odruchowo dojdzie do wymiotów. Należy pamiętać, że u poszkodowanego nie ma wymiany gazowej w płucach już od pewnego czasu i oprócz podwyższonego poziomu dwutlenku węgla współistnieje obniżony poziom tlenu.

-    Woda zaczyna przedostawać się do dróg oddechowych - dochodzi do odruchowego kurczu krtani (woda drażni krtań i dochodzi do zamknięcia strun głosowych). Kurcz krtani nie trwa długo. Pogłębiające się niedotlenienie poszkodowanego (który nie oddycha) doprowadza do utraty świadomości, otwarcia obkurczonej krtani (ponieważ dochodzi do zwiotczenia mięśni) i swobodnego przedostawania się wody do płuc³².

Celem ratowania tonącego jest wyciągnięcie go na brzeg przy minimalnym zagrożeniu własnego życia. Ratując tonącego, należy wybrać najbardziej bezpieczny sposób. Najlepiej pozostać na brzegu i próbować rzucić mu koło ratunkowe, linę, pływak lub podać kij³³.

Podczas zbliżania się do tonącego należy zachować ostrożność. Najlepiej podpłynąć do niego od tyłu i ująć go pod pachami od strony pleców. Jeżeli tonący jest nieprzytomny, trzeba

³⁰    Ibidem., s. 81-82.

³¹    J. Słoma. G. Zając, op. cit., s. 101.

³²    W. Jurczyk, A. Łakomy, op. cit., s. 136-137.

³³    B. Breitkopf, D. Czyżów, op. cit., s. 78.

17