14 Ogólna charakterystyka współczesnych konstrukcji nośnych
elementów z desek klejonych warstwowo - materiału o podwyższonej wytrzymałości i sprężystości. Ponadto technologia la umożliwia produkcję elementów o dużych wymiarach, tj. o wysokości przekroju do 2.0 i długości do 40 m.
Produkowane fabrycznie belki z drewna klejonego warstwowo mogą mieć przekrój stały lub zmienny. W konstrukcjach przekryć dachowych w celu odprowadzenia wód opadowych stosuje się zazwyczaj belki o przekroju zmiennym (trapezowym dwu- i jednospadkowym). Kształt dwuspadkowy jest bardziej korzystny, ponieważ przekrój o największej wysokości znajduje się w miejscu maksymalnego momentu zginającego. Dolna krawędź tych belek może być prosta lub łukowa. Stosowane są również dźwigary o kształtach krzywoliniowych. Nie są to jednak łuki, lecz belki o niewielkiej wyniosłości przekazujące na podpory jedynie siły pionowe.
drewnianych dźwigarów klejonych.
Konstrukcje belkowe znalazły przede wszystkim zastosowanie w przekryciach obiektów większych rozpiętości w postaci dźwigarów głównych i płatwi dachowych, podciągów, belek stropowych itp. Są one zwykle opierane bezpośrednio na pilastrach murów, a w przypadku ustrojów słupowo-ryglowych - na słupach stalowych, żelbetowych lub drewnianych. Na rysunku 2.1 pokazano różne rodzaje
a)
F
i |
1 | |
e) |
A | |
1-5-S-S-1 |
Rys. 2.1. Schematy belek klejonych:
a) o przekroju stałym na długości,
b) o kształcie trapezowym dwuspadkowym,
c) o krawędzi górnej prostoliniowej dwu-spadkowej i dolnej łukowej, d) o kształcie trapezowym jednospadkowym, e) dwuprzęsłowa o przekroju stałym z obustronnymi wspornikami
W budynkach wielokondygnacyjnych oraz budynkach hal przemysłowych często stosuje się elementy nośne w postaci lekkich dźwigarów żelbetowych i sprężonych. Z praktyki wynika, że przy rozpiętościach hal do 12 m (a niekiedy nawet do 18 m) najbardziej racjonalne są zwykle sprężone dźwigary strunobetonowe (rys. 2.2), natomiast przy rozpiętościach większych - dźwigary kablobetonowe (rys. 2.3).
111111111.. 1, |
J-U-LLU 1 l i i i i i ii ii i i i i i u umilili. |
ł | |
b) |
III 1 11 111 1111 i u i II1J. n li 11.1 II, ......|| |
lllllllll LrA | |
C) nnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnfinnnQim[ilinnnnnnnnnnillMllllinnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnn[]nn(in[mifflniwmfllinnnfln | |
'IIJ- |
iD<i>-e . ~nTJ |
d) ___ | |
ii; --- i - i :!i |
Rys. 2.2. Dźwigary żelbetowe strunobetonowe wg [151: a) o pasach równoległych, b) o pasach równoległych z betonem spadkowym, c, d) dwuspadkowc
IIIIIIUI | |||
A |
B |
8 l A__1 | |
1 - » |
Rys. 2.3. Dźwigary żelbetowe kublobetonowe wg [ 15): a) jednosegmentowy. b. c) składane
Wśród stalowych dźwigarów dachowych wyróżnia się dźwigary walcowane i blachownice spawane. Belki walcowane były stosowane przy rozpiętościach nie większych niż 12—15 ni. Wadą ich było to, że przekrój był wykorzystany jedynie w miejscu największego momentu zginającego, w związku z czym przekrycie było ciężkie i nieekonomiczne.