71784 Obraz$5 (5)

pokrywa się zaprawą cementową z lekkim spadkiem na zewnątrz. Powierzchnię zaciera się żelazną tarką. Taka powierzchnia przyjmuje mniej wilgoci i jest bardziej odporna .na wpływy atmosferyczne.

W miejscu przejścia komina przez powierzchnię poikrycia dachu rozszerza się komin począwszy od drugiej lub trzeciej warstwy cegieł. Rozszerzanie może być wyikonane na całej wysokości komina lub jego części (rys. 204 a). Zamiast rozszerzenia można pierwsze dwie warstwy cegieł, licząc od powierzchni dachu, przyciąć na głębokość 2-r-3 cm (rys.- 204 b). Powstałe zwężenie nazywa się wydrą.

Otwór w dachu dookoła komina pokrywa się blachą wkładając, ją w górnej (wyższej) części dachu pod pokrycie, w dolnej zaś,

Rys. 205. Komin z wydrą i kapinosem: / — przewód dymowy, 2 — przewód wentylacyjny, 3 — wydra, 4 — kapinos, 5 — kołnierz blaszany

~] wykłada się na pokrycie dachu. Do ułożone j blachy przylutowuje się kołnierz z blachy, otaczający trzon komina. Górny brzeg kołnierza zagina się do wewnątrz i wsuwa w poziome spoiny mutru pod wystającą warstwę cegieł.

Obrzeże wystającej warstwy obrzuca się zaprawą cementową lub ce-mentowo-wajpienną, robiąc na nim spadek ku niższej części dachu § wysuniętym nieco występem zwanym kapinosem (rys. 205).

Kapinos przez ułatwienie spływania wody w jednym punkcie na poikrycie dachowe uniemożliwia jej wciskanie się przez blaszany kołnierz na poddasze.

11. Leżak

Przewód dymowy ma zasadniczo kierunek pionowy od piwnicy aż ponad dach (rys. 207), W wypadku koniecznym przewód dymowy może się zaczynać poniżej podłączenia pieca do komina.

17R

' Odchylenie od -pionu nie może przekraczać 30°. Przewód dymowy pochyły nazywa się leżakiem. Wykonuje się go w ścianie (rys. 206 a) lub na strychu w postaci pochyłego fcrzoma kominowego (rys. 206 b), w celu zbliżenia ku sobie oddalonych przewodów.

Przekrój leżaka musi być taki sam jak przewodu pionowego. Ściany leżaka powinny być wykonane równo i gładko. W miejscu

gr-; ■    -    , $

Rys. 207. Układ przewodów dymowych 1 wentyla-cyjnych w budynku: 1 — przewody dymowe, 2 — wlot pnewodu wentylacyjnego, 3—otwór wyciystkowy

załomu przewodu wykonuje się blok z betonu, aby kula kominiarska nie rozbiła przewodu.

Załom przewodu wpływa niekorzystnie na siłę ciągu, należy więc leżaków w miarę możności unikać.

12. Przewody wentylacyjne

Przewód wentylacyjny zaczyna się na wysokości otworu wentylacyjnego w pomieszczeniu (około 30 cm poniżej sufitu) i kończy się w kominie na dachu (rys. 207).

Wierzch komina w miejscu zakończenia przewodu wentylacyjnego izamyka się warstwą cegieł, otwory zaś wylotowe robi się w ścianie bocznej komina. W ten sposób wylot przewodu wentylacyjnego wypada poniżej wylotu spalin, przez co unika się wpadania dymu do przewodu wentylacyjnego (rys. 205 i 207).