73101 PC110913

40 Justyna liwwirh

Grupa 4: Instytucje zajmujące się rozpowszechnianiem Informacji:

-    media;

-    banki komercyjne;

-    detal iści;

-    główne agencje turystyczne.

Grupa 5: Kraje spoza strefy euro.

Wykorzystane narzędzia informacyjne¹;

-    środki masowego przekazu (telewizja, radio, prasa, billboardy);

-    tradycyjne materiały informacyjne (np. broszury, plakaty, filmy wideo, płyty CD);

-    „gadżety” (długopisy, ołówki, linijki, zakładki do książek, inserty, naklejki na samochody, wygaszacze ekranów);

-    reklama na środkach transportu;

-    działalność public relations (konferencje prasowe, audycje telewizyjne i radiowe, artykuły w prasie międzynarodowej, lokalnej i fachowej);

-    Internet;

-    infolinia;

-    Euro Info Centers;

-    interaktywna baza danych (QUEST);

-    seminaria i szkolenia (dla bankowców, dziennikarzy, nauczycieli);

-    konferencje naukowe, sympozja i seminaria, spotkania. Dni Euro Info;

-    dokumenty informacyjne (np. biuletyn informacyjny InfoEuro);

-    wystawy i stoiska na wystawach, festyny, zbiórki pieniędzy;

-    infomobile (odwiedzający wiele odległych miejsc);

-    gry (np. puzzle, giy planszowe) i konkursy (np. „Zostań Gwiazdą euro"); j -przewodniki dla turystów, książki, podręczniki i komiksy (np. Kapitan Eum);j

-    kalkulatory euro, „mini memo”²; zestawy startowe³;

-    zegary elektroniczne odmierzające czas do dnia wprowadzenia euro;

-    programy edukacyjne;

-    podwójne oznakowanie cen.

W każdym z państw intensyfikacja działań informacyjnych nastąpiła jesie-j nią 2001 r. (po ujawnieniu przez Europejski Bank Centralny ostatecznych wyglą-l dów i zabezpieczeń banknotów i monet euro) oraz w pierwszych tygodniach i 2002 r. (gdy społeczeństwo dysponowało już nowymi pieniędzmi i trwał proces]

*«*WiWomwcyjn3c_TO

Diagram I. Źródła wiedzy o «*»»

1

   Tamże.

2

   Składane ulotki w rozmiarze kart kredytowych, podające wartość w euro i walucie narodowej. !

3

   Kraje strefy euro udostępniły monety euro w połowie grudnia (między 15 a 17 grudnia). ] Monety były dostępne w standardowych zestawach startowych, do kupienia za ich wartość nomi- j nalną (przeciętnie za 12 euro) w detalicznych punktach sprzedaży, takich jak: banki centralne, ban- 1 ki komercyjne, urzędy pocztowe (Practical issues arising Jrom the euro, Bank of England, June ]

001, s. 90).