Rys. 64
Górny lqcznik jest połączony z ciągnikiem przez jego zaczepienie do jednego z czterech otworów wspornika (rys. 64/1). w zależności od wysokości stojaka narzędzia rolniczego (460 do 600 mm), przez co należy rozumieć pionowa odległość między górnym punktem zawieszenia i dolnymi punktami zawieszenia agregowanych narzędzi lub maszyn, oraz potrzebnej czułości przy wybranej regulacji siłowej lub mieszanej. W najwyższym punkcie wspornika osiagana jest największa czułość regulacji. Łącznik górny możno regulować w sposób ciągły. Naprężacze cięgieł dolnych są przeznaczone do nastawiania bocznych wychyleń tych cięgieł w całym zakresie podnoszenia trójpunktowego układu zawieszenia. Przez ich przedłużenie można osiągnąć wychylenie boczne do 125 mm w każdą stronę, mierząc na dolnych przegubach zawiesze-niowych (np. dla pracy z pługiem). Uwaga: Podczas jazdy bez narzędzia należy cięgła dolne połączyć sprężynami (rys. 62/1) a łącznik górny umocować w uchwycie sprężystym (rys. 64). Na czas transportu narzędzi należy odpowiednio skrócić naprężacze cięgieł dolnych tak, aby nie dochodziło do niepożądanych wychyleń bocznych narzędzia. Nastawienie osi zaczepienia (zawieszenia) 720 mm, ewentualnie 870 mm jest bezpośrednio związane z rozstawem tylnych kół. Podczas ruchu cięgieł dolnych, przy podnoszeniu narzędzi, przy ich wychylaniu się w bok, nie może dochodzić do kolizj1 cięgieł dolnych z ogumieniem. Dlatego w przypadku opon 16,9-30 i 16,9-34 i osi zaczepu 870 mm należy przestawić rozstaw kół tylnych z 1425 na 1500