przechodzą do roztworu, ale już w postaci kompleksów amoniakalnych (zwłaszcza wtedy, gdy stosujemy stężony roztwór NH3aq).
Dodanie nadmiaru NH3aq do roztworu np. AgNOi, powoduje wytworzenie bezbarwnego rozpuszczalnego kompleksu:
Ag+ + 2 NH3aq 2 Ag[(NH})j]'
Także wiele spośród trudno rozpuszczalnych związków srebra rozpuszcza się w roztworach NH3, np.:
AeCl + 2 NII-,aq Ji AgKNHjfcf + CT
AibCrOa + 4 NH,aq £ 2 [Ag(NH,)2Jł + CrOf Ag20 + H20 + 4 NH3aq 2 [AgCNHjfc]* + 2 HO
Tylko najtrudniej rozpuszczalne sole srebra ( Agi, Ag->S. AojfFefCNkl ) są nierozpuszczalne w roztworach amoniaku.
Rozpuszczalne sole Pb24 strącają z roztworem amoniaku biały osad, nierozpuszczalny w nadmiarze NH3aq :
Pb21 + 2 NHjaq + 2 H20 ^ PbtOHb + 2 NH/
Sole Hg(I), pod wpływem roztworów amoniaku, ulegają reakcji dysproporcjonowania - z jonu IIg21* tworzy się jon Hg1’ i atom Hg°. Wydzielająca się wolna rtęć nadaje produktom czarne zabarwienie.
W przypadku dobrze rozpuszczalnego Hg2(N03)2 możemy zapisać:
Biały osad He.CI. (czyli kalomel) pod wpływem NH3aq także czernieje:
He,Cl. + 2 NH3aq 2 IH.NHeICI + Hg° + NI 1.,' + Cl
biały czarny
(Cząsteczka amidochlorku rtęci(II) bywa także zapisywana jako He NH.C1).
Dysproporcjonowanie (czyli dysmutacja) jest typową reakcją związków Hg(l). Bilans elektronowy tej reakcji możemy zapisać schematycznie w postaci:
Hg.2ł + 2 e 2 He° 1 redukcja
Hg22 3' *2 2 lig21 + 2 e 1 utlenianie
].\g czarny osad
biały osad
Hg221 + N03 + 4 NH,aq + H20 2
Hg.2H S Hg24 + Hg“
czarny osad
Tworzący się jon Hg24 symbolizować tu może zarówno osady: fOHa.NH.lNOi, IlgNH.CI. HgO, czy np. HgS , jak też rozpuszczalny trwały anion kompleksowy [HgF4]3 (w przypadku różnych odczynników wywołujących dysproporcjonowanie Hg(I)).
Pod wpływem roztworu silnej zasady (NaOH lub KOM), z roztworu soli Ag' wytrąca się brunatny osad Ag.O:
Ag+ + 2HO" 2 AgOH -» Ag.O + H.O
zw. nietrwały
Z roztworu soli Pb24 wytrąca się w tych warunkach biały osad Pb(OH!.. który następnie rozpuszcza się po dodaniu nadmiaru zasady:
Pb2+ + 2 HO" 2 Pb(OH)> biały
Pb(OH); + 2110 +2. [Pb(OH)<i|3 anion tetrahydroksoołowianowy(I!)
czyli olo winowy