Sekwencja sygnałowa zlokalizowana jest w części N-końcowejtranslokowanej cząsteczki i ma długość 25-30 aminokwasów.
Brak istotnego, ogólnego podobieństwa pomiędzy sekwencjami różnych białek na poziomie struktury pierwszorzędowej.
Jedyny fragment sekwencji, w którym istnieje podobieństwo to region rozpoznawany przez peptydazę, która odcina sekwencję sygnałowąpo przejściu polipeptydu do światła ER.
W centralnej części sekwencji sygnałowej znajduje się 7-15 reszt aminokwasowych pozbawionych grup polarnych (region hydrofobowy). Znajdująsię tu aminokwasy z długimiłańcuchami bocznymi (leucyna, izoleucyna, fenyloalanina, walina). Ten fragment sekwencji sygnałowej ma najważniejszy udział w rozpoznawaniu struktury translokonu.
W czasie translokacji polipeptydu do ER peptyd sygnałowy przyjmuje w Monie ER orientację taką, źe część N-końcowa translokowanego peptydu zwrócona jest w stronę cytozolu.