78310 skanuj0412

są zestawy silnych stron o niższej indywidualnej sile, ale reprezentujące w całości przewagę strukturalną.

Silne i słabe strony firmy są różnie ujmowane przez różnych autorów. Jeszcze większa różnorodność występuje w analizach praktycznych. Wymienia się wiele czynników o różnym stopniu szczegółowości, różnej liczbie, o różnym charakterze, przy czym często niektóre z nich stanowią elementy składowe innych, należą więc one do różnych poziomów agregacji.

Można wymienić następujące potencjalne silne strony firmy: wyróżniające firmę umiejętności, odpowiednie zasoby finansowe, konkurencyjne kwalifikacje, dobra opinia u klientów, uznany lider rynku, dobre strategie funkcjonalne, efekty skali, odizolowanie od konkurentów, prawa własności do technologii, przewaga kosztowa, przewaga konkurencyjna, zdolności innowacji produktu, wyróżniające się zarządzanie¹. Potencjalne silne strony firmy można uporządkować według różnych kryteriów. Przede wszystkim według rodzajów zasobów firmy. Wyodrębniliśmy takie rodzaje zasobów jak: fizyczne, finansowe, ludzkie oraz organizacyjne (por. punkt 2.5). Potencjalnymi mocnymi stronami firmy mogą więc być: duża zdolność produkcyjna, sprawna technologia, duże zasoby finansowe, wysokie umiejętności zarządu, pracowników sfery badawczo-rozwojowej, techników i robotników, marka produktów, renoma firmy, relacje między pracownikami, klientami. Mocnych stron firmy w innym ujęciu można szukać według poszczególnych sfer funkcjonalnych zarządzania, a więc w marketingu, zarządzaniu finansami, zarządzaniu kadrami, zarządzaniu produkcją i logistyce, w zarządzaniu sferą badawczo-rozwojową. Inne podejście to porządkowanie mocnych stron firmy według źródeł przewagi konkurencyjnej, na przykład przewaga kosztowa, dyferenq'acja, przewaga czasowa, przewaga w systemie informacji. Można też mówić o mocnych stronach firmy w aspekcie ilościowym, jakościowym oraz strukturalnym (dopasowanie zasobów, organizacja).

Identyfikacja silnych i słabych stron firmy wymaga rozwiązania wielu bardzo trudnych problemów. Po pierwsze, występuje problem określenia poziomu agregacji, na którym będą poszukiwane silne strony, po drugie -problem ich różnorodności (technologie, umiejętności zarządzania), a następnie problem ich wartościowania (oceny wielkości przewagi, trwałości, tworzenia wartości dla odbiorcy).

W koncepcji kluczowych kompetencji wyodrębnia się trzy poziomy agregacji czynników konkurencyjności. Zapożyczając tę klasyfikację, można wyodrębnić następujące poziomy:

1) zbiór zasobów i umiejętności stanowiących składniki poszczególnych silnych stron,

¹ A. Thompson, A. Strickland, Strategie Management, Business Publication Inc., Piano 1984, s. 179; zob. także S. Certo, J. Peter, Strategie Management, Concepts and Applications, Random House, New York 1988, s. 89.

w2) zbiór (kilku, p' 3) meta-silne st ^ W koncepcji SV •słabych) oraz w j grożeń). Poziom ii my, oraz z konkrea •charakterze dyfei parametry oferty jal wania, koszty ekspl ■ warunki płatności przewaga w zdolna niająca wysoką trwaj przewaga konstruli eksploatacji, krótszj konkurencyjne kos^ wieloma czynnikami przykład na konkure umiejętności projekt skład, system bodźa zdolności innowacji •Poszczególne sili do ich siły i znaczeni Można tu zastosoJ oceny przedstawione

Tabela 3. Silne i słabe sl

Sine lub słabe strony jm

Zdolności stylistyczne j Trwałość produktu Bezpieczeństwo użytków; produktu

[Koszty eksploatacji prod Szybkość dostawy Jakość i czas serwisu j Koszty produkcji Warunki płatności

Źródło: opracowanie własne.

•Poszczególne cz? •stępuje osiem, maj

130