79117 Zdjęcie0535 (2)

_mąir: lub nawet od mwnątn usiłował wynądsk państwu rdutdf 2jwzry to, te zadaniem żołnierzy jest bronić państwa ona walczyć ** i jego obywateli. Dlatego oni „powinni f..,| wymierzał sprmrirdbmii lagądhie tym. którym dają rmkasy ona tym. którzy są kh mumdąą przyjaciółmi', km J,„| mają okazywać się nieubłaganymi w walet a» brc wrogów, których spotykają w bitwach^u Sprawiedliwo* mapa

amaczyć sekktywT* sloemwanie    inne w iaoiMmku do swoiefc. ieiw w ai-

sunku do obcych.

W dyskusjach nad pojęciem spraw Jedli wole t Platon wprowadaRt* różnienie na sprawiedliwość pospolitą i doskonalą. Picrwizijwl fówtą ścią mierzoną miara i wagą, druga zaś - potrzebami. Platon zaczynem* nież traktować sprawiedliwość jako zasadę funkcjonalną bytu Dotycz) więc ona również funkcjonowania człowieka i społeczeństw a. I unkcjo* wenie to rozróżnia na najlepsze i najgorsze. Najlepsze to takie, kiedy ® zum panuje nad emocjami, a one wespół nad działaniem. Najgorsze zaś-odwrotnie. Sprawiedliwym jest. aby najlepiej myślący i rozsądni kierów iii tymi, którzy zajmują się trudem pracowniczym. Jest to platoński ideał sprawiedliwego podziału zajęć w społeczeństwie i w państwie. Powinny oat funkcjonować na zasadzie sprawiedliwości, a więc dawania każdemu.co jemu się należy, czy też rozdzielaniu rzeczy zgodnie z naleinośckt-Brak tej zasady w funkcjonowaniu natury ludzkiej, społeczeństwa i państwa powoduje, iż przywódca i kierownik przestaje nim być. Jeżeli w danej duszy (naturze) ludzkiej funkcję kierowniczą przejmie część rozumna, to taki człowiek jest z natury powołany do sprawowania władzy. Jeżeli funkcję tę przejmie część emocjonalna, to taki człowiek jest z natury powołam do pomagania władzy - służby. Jeżeli funkcję te przejmie część wykonawcza, to taki człowiek jest z natury powołany do działań wytwórczych, pracy i kierowania przez innych.

Zasada sprawiedliwości, odniesiona do natury władcy i wypły wających z niej powinności, znaczy, że rozsądek powinien kierować jego zachowaniem, a pomagać mu w tym męstwo (poświęcenie i podporządkowanie) pomocników, aby działania podległej im organizacji były umiarkowane i opanowane - optymalne. Ale znaczy to również, że menadżer (władający i kie-

⁶¹ Platon, Umaj os i Kr nas czyli Atlantyk, Warszawa 1986, s. 20.

" Tamże.

** Zob.: O cnotach i wadach, [w:] Arystoteles, D^MŁjjszystkie, L 5, dz. cyt., _s< 5qq

9*1 K'*? 1

*(P* . i

dS*J * di*} i

C0« i

dz*] I

dziej

mrw<

wad

/lut

Pu

śle

ro

da

sj

92