1053228460

— 358 -

lub nawet, zwyczajnem przedłużeniem wyrostka odgraniczającego to wcięcie od zewnątrz (processus lateralis vaginae n. trigemini).

Podług Grubera kostny namiot móżdżku zazwyczaj rozpoczyna się od kości sąsiednich — potylicznej i ciemieniowej, może się wydłużać w kierunku przednim, przykrywając część zewnętrzną piramidy kości skalistej, może dochodzić nawet do dużych skrzydeł kości klinowej i łuski kości ciemieniowej.

aB*F02ionp FRflnHFuRCKfi CD¹ Linjfl uóTfluiinm rwniOTu

Rys. 1.

nono

Po za Gruberem w dostępnem mi piśmiennictwie nie znalazłem dokładniejszych badań nad tentorium osseum. Organ ten nie jest zbadany nawet na czaszkach małpich, pomimo omyłkowego (patrz niżej) twierdzenia J o s e p h i, jakoby kostny namiot móżdżku u małp był zjawiskiem nader rządkiem (Gruber, str. 13).

Moje badania opieram na 435 zbadanych czaszkach małpich, znajdujących się w paryskiem „Museum d’łiistoire naturelle' w „Laboratoire d' Anatomie comparee", oraz na zbadanych czaszkach zwierząt z Zakładu Anatomii Opisowej i Zakładu Anatomii Porównawczej Uniwersytetu Warszawskiego.

W przeciwieństwie do Grubera, z niżej podanych względów, za tentorium osseum, lub jego ślady uważałem wszystkie wyrośle kostne rozpoczynające się od krawędzi piramidy kości skalistej na zewnątrz od wcięcia dla n. trójdzielnego i podążające w kierunku tylnym dla przykrycia jamy móżdżkowej, oraz wyrośle kostne, przykrywające wspomnianą jamę, lecz pochodzące od kości potylicznej lub ciemieniowej. Wyniki moich badań na czaszkach małpich były następujące: