81311 Obraz2 (50)

I

Słowianin, czyli oczekiwanie

CYPRIAN NORWID /1821—1883

Słowianin

DO TEOFILA LENARTOWICZA

14g Jak Słowianin, gdy brak mu naśladować kogo,

Duma, w szerokim polu, czekając na siebie —

Gdy z dala jadą kupcy gdzieś żelazną drogą,

Drżą telegramy w drutach i balon na niebie;

Jak Słowianin, co chadzał już wszystkiemu w tropy, Oczekiwa na siebie — samego, bez wiedzy — Tak — bywa smętnym życie!... wieszczowie, koledzy, Zacni szlachcice, 2ydy, przekupnie i chłopy!

Tak jest i kamień także sterczący na miedzy,

Co sługiwał był w różnych szturmach na okopy; Dziewanna żółta przy nim i mysz polna ruda —

On sterczy, wieść go zowie kością wielgo-luda (Co sam sobie w jaśniejszą alegorię zamień!) —

Atoli nie wiadomo, czy to kość? czy kamień?

1882

(

JÓZEF BOHDAN ZALESKI / 1802—1886

Przechadzka poza Rzymem Do Hamilkara N.

[Fragment]

Zadumana, o! dziwna, rzymska okolica,    149

Niby ksieni Janusa — po bożku dwulica,

Głosząca mir: — powonna, o! godowa szata;

A w czole mgłą się insze, przeminione lata;

Coś wdowiego w pojrzeniu, a uśmiech wesoły!

Naszeż stepy? Po trawach nurkują bawoły,

Rżą, pohasują konie; a niech liść gdzie spadnie, Pierzchliwe różne ptastwo zrywa się gromadnie; Jak mogiły się piętrzą gruzy mszyste, stare.

Idźmy stąd, idźmy dalej — tam za Solfatarę¹.

Góra, w bladą zieloność oliwków odziana.

O! willa Mecenasa, willa Hadryana²,

Augustowskie cienniki. — Cyt! wietrzyk swawoli „Solvitur acris hiems” podzwania z Tiwoli: Pieściwy, szepce może lubieżne niewstydy,

Które śpiewał kądzielnym kwirytom ³ Owidy.