7.8. Styki słupów
Ry».7.62 Styki słupów wielokondygnacyjnych
Slupy budynków jednokondygnacyjnych mają na ogól wysokości w granicach handlowych długości kształtowników walcowanych i blach, dlatego ich trzony przeważnie nie mąją styków montażowych i warsztatowych technologicznych.
Slupy budynków wielokondygnacyjnych są scalane stykami montażowymi (rys.7.62) z 2 + 3 kondygnacyjnych elementów wysyłkowych.
bry kontakt ich powierzchni docisk. Wtedy spoiny łączące silę równą:
Mimo że obciążenie słupów zmniejsza się sukcesywnie ze zwiększaniem się wysokości budynku, to zmiany przekrojów wykonuje się również co 2 * 3 kondygnacje. Koszt wykonania styku montażowego stupa co każdą kondygnację byłby większy aniżeli oszczędności materiałowe wynikające z redukcji przekroju słupa każdej kondygnacji. Styki montażowe projektuje się na wysokości ok. 1 m nad poziomem stropu. Styk na tej wysokości ułatwia montaż, mija się z połączeniami belek, podciągów stropów lub stężeń. Przez zlokalizowanie styku na tej wysokości także zmniejszają się wartości momentów zginających w przekroju styku słupów. Czoła styków slupów winny być obrobione mechanicznie, aby zapewnić do-, zapewniający przekazywanie siły przez elementy wysyłkowe słupów oblicza się na
Nj = 0,25 Nc .
Styki slupów ram stężających oblicza się zarówno na ściskanie jak też na rozciąganie siłą równą różnicy obciążenia wiatrem i najniekorzystniejszego obciążenia grawitacyjnego (przykład 2.2).
Projektując styk, należy uwzględnić wszystkie składowe obciążenia oraz dodatkowo obciążenie momentem A Af, obliczonym wg (4.57), w którym A M, współczynnik wyboczeniowy oraz wskaźnik wytrzymałości przekroju słupa W, przyjmuje się stosownie do rozpatrywanej płaszczyzny wyboczenia. W przypadku słupów krępych <A„S 1) ściskanych osiowo siłą Nc łączniki powinny być zdolne do przeniesienia siły rozciągającej N, = 0,5 Nc, gdy odległość styku od głowicy lub podstawy słupa jest większa niż 1/4 wysokości słupa. W pozostałych przypadkach Ni = 0,1 N. Montażowe styki kołnierzowe (rys.7.62d, e, f), w których blachy połączone są za pomocą śrub, można traktować jako nie przerywające ciągłości trzonu słupa, gdy spełniony jest przynajmniej jeden z warunków:
□ smukłość słupa nie przekracza smuklości Ap,
□ styk znajduje się na wysokości do 1/4 wysokości kondygnacji. Styki pokazane na rys.7.62e, f, aczkolwiek ułatwiają montaż, wymagają dokładnego wykonania połączenia blach czołowych z trzonem, gdyż nawet bardzo niewielkie odchylenia od płaszczyzny prostopadłej do osi
Podstawy proiektownhb konatrukcfl me celowych
słupa mogą spowodować trudności przy montażu iliwMl» wysyłko*-wych wyższych kondygnacji.
Zaprojektować styki słupa ramy stężającej, przyjmując obciążanie t Macy ii. przykład 2.2.
Zaprojektowano styki ze zmianami przekrojów słupa na wysokości 8.06 m, 14.66 m, 21.86 m, 29.06 m.
Obliczenie styku na poz. + 8.06 m.
Obciążenie
— Przyrost momentu zginającego A U
Dla dolnego elementu wysyłkowego słupa w kształcie H o przekroju;
Pr= 400, f, = 50. n. - 300, A* = 20 obliczono cechy geometryczne:
A = 460 cm2,/, » 127000 cm4. W, = 6350 cm3. >. 16.6 cm.
Iy= 53333 cm4. łVy = 2666.7 cm3. V 10.8 cm Długości wyboczeniowe obliczono jak dla stupa przesuwnego, stąd. j»*=jiy= 1,45
Smukłośd: A*=31.4; Xy - 48.3; Xp=7j,i Współczynniki wyboczenia: <p« = 0.954 ęv - 0.756.
Przyrost momentu A U obliczono wg wzoru (4 57):
— Sita rozciągająca i ściskającą
Z tablicy 2.5 przyjęto (III kondygnacja) Nt > 6676.9 kN. N, - 1415.5 kN.
Czoła przekrojów trzonów będą frezowane, stąd siła ściskająca obciążająca spoiny będzie równa N, = 0.25 Nc-
Ponieważ styk łączyć będzie elementy wysyłkowe o różnych przekrojach, spoinę łączącą styk sprawdzono na przekrój mniejszy Acż Cechy przekroju Aea-
bt= 400 . b = 40 . h» ■ 320. U - 15 . A. 368 cm*.
Wn* = 5388.8 cm3, Wy» = 2133 cm3.
Przyjęto współczynnik wytrzymałości spoin ap = 0.85. Ponieważ spoina będzie wykonywana na montażu, zmniejszono jej nośność o 10 %.
Nośność spoin czołowych obliczono na rozciąganie I zginanie wg wzoru u, = o,85 — przy rozciąganiu, op = 1 — jxzy zginaniu
aei