• Nigdy nie zostawiaj śmieci. Chociaż wielu miejscowych to robi, Ty nie powinieneś. Zabieraj ze sobą wszystkie odpadki z miejsca kempingu. Zwróć uwagę innym podróżnym, żeby zabierali ze sobą niedopałki. A może namówisz grupę turystów z hostelu na wspólne uprzątnięcie tego zaśmieconego placu?
• Kupuj lokalne produkty. Zatrzymywanie pieniędzy w kraju zaczyna się od małych j zakupów. Kupuj lokalne marki wody mineralnej, piwa czy słodyczy. Posilaj się na I ulicznych i targowych jadłodajniach i stoiskach. Poszukuj usług turystycznych ! oferowanych przez miejscowe firmy i mieszkańców.
• Nie jedz ryb i owoców morza poza sezonem łowieckim. Nigdy również nie spożywaj mięsa żółwiego albo jakiegokolwiek innego zwierzęcia zagrożonego wyginięciem.
• Szanuj tradycje lokalne. Ubieraj się stosownie, kiedy odwiedzasz świątynie i miejsca święte. Miej na uwadze wpływ, jaki Twoja obecność może wywierać na rytuały i ceremonie.
• „Zimne prysznice dla pokoju”. Nie korzystaj z ciepłej wody, jeśli jest ona ogrzewana ; drewnem, szczególnie na obszarach wiejskich.
• Składowanie śmieci. Upewnij się, że biuro podróży albo wymarzony domek letniskowy na plaży, brzegu jeziora albo w dżungli nie odprowadza lub nie składuje odpadów w niewłaściwym miejscu1.
W przypadku ekoturystyki istnieje odwrotna zależność między dostępnością! odwiedzanego regionu a atrakcyjnością podróży. Im bardziej oddalone i trudniej dostępne miejsce, tym z reguły atrakcyjność wycieczki wzrasta (podobnie jest z lokalną infrastrukturą komunikacyjną - im mniej rozwinięta sieć dróg wewnątrz regionu, tyrw większa możliwość korzystania z alternatywnych środków transportu, przeżyci przygody i poczucia oddalenia od cywilizacji).
Panuje powszechnie przekonanie, że inwestowanie w budowę nowoczesne-infrastruktury komunikacyjnej (wielopasmowych dróg i autostrad) zapewni możliwos: przyjazdu maksymalnej liczbie turystów, co znacznie zwiększy zyski z tuty styk: I Z reguły okazuje się jednak, że region nie może przyjąć dowolnej liczby turystów a nadmierny ruch turystyczny przyczynia się do niszczenia najcenniejszych waloró-turystycznych. Tego rodzaju infrastruktura drogowa jest wykorzystywana do tranzytuJ co przynosi regionowi znikome korzyści finansowe i powoduje wiele nieodwracalnych szkód.
Zielona turystyka bazuje więc na już istniejącej infrastrukturze: tra-l sach samochodowych, kolejowych itp., czyli transporcie publicznym. Tam.! gdzie brakuje regularnych połączeń komunikacyjnych, istnieje potrzeba zorganizuj wania turystom specjalnego przewozu. W miarę możliwości zaleca się korzystaj nie z lokalnych usług transportowych oraz wykorzystywanie pojazdów mniej! szkodliwych dla środowiska (np. z napędem gazowym albo elektrycznym Mniejsze odległości turyści mogą pokonywać środkami lokomocji, takimi jakzl
82
„Odpowiedzialne podróżowanie” - wskazówki dla turystów zaczerpnięte z przewodnika Centrali America on a shoestring, Lonely Planet, 2004.