83470 skanowanie0040 (29)

Zakończenie 43

kryje się w żądaniu, by dzieci postępowały tak. jak sami dorośli postępować nie potrafią lub nie chcą. J jak w takich warunkach szkoła staje się w większym stopniu miejscem akulturacji niż nauczania. 1 jak szkolnictwo odgradza się od życia społeczeństwa, któremu służy. Zagadnienia tc nawiązują do krytycznych teorii społecznych. Podejmując je i poszukując rozwiązań, nauczycielka sięgnęła po prace takich badaczy, jak Rachel Sharp, Maxine Green, Michacl Apple, Hcnri Giroux, którzy opisali i zbudowali teorię uwzględniającą ukryte w pracy nauczycieli funkcje ideologiczne i zadanie reprodukowania kultury. Zrozumienie tego wszystkiego ma niewątpliwie kluczowe znaczenie dla osobistego i zawodowego rozwoju nauczyciela, a tym samym dla oświaty w ogóle.

Zobaczyliśmy więc, że odpowiedzi na pytania sformułowane dzięki analizie teoretycznej stanowią podstawę działań praktycznych i dysponują dostateczną siłą, by radykalnie je zmienić, zmieniając wprzódy pogląd nauczyciela na sytuację. W taki sposób nauczyciele mogą jednocześnie podważyć swoje nawyki i korzystać z nich oraz przezwyciężyć ograniczenia, którym sami poddali swoje możliwości działania w klasie. Zdarzenia krytyczne doskonale pomagają rozwiązywać trudności praktyczne; ułatwiają dostrzeżenie problemu, gdyż ujmują w formę anegdoty pozornie nieistotne aspekty działań nauczyciela i umożliwiają mu zajęcie się tym, co go naprawdę niepokoi. Nauczyciele mogą następnie posłużyć się badaniem metodycznym, by nadać pożądany kształt swemu postępowaniu w klasie. Analiza zdarzeń krytycznych jest ważna zarówno dla myślenia, jak i działania nauczyciela. Dzięki niej może on poddać krytyce i zmienić swoją zawodową wprawę, która prowadzi go przez lekcję niczym autopilot i którą lak łatwo bierze się za zawodową doskonałość.

Na koniec chcę zwrócić uwagę, że analiza zaprezentowana w tym rozdziale odnosi się głównie do zagadnień politycznych i sprzeczności tkwiącej w naturze pedagogiki jako dyscypliny naukowej. Sprzeczność bierze się stąd, że tak wielu badaczy zajmuje się głównie teoriami pochodzącymi z innych dyscyplin naukowych, nic zaś tym, czym zajmują się nauczyciele. Jeśli my sami nic udowodnimy, że i nasze zawodowe przyzwyczajenia poddajemy krytyce, nie będziemy mogli oczekiwać, że nauczyciele wysłuchają, co nasze teorie mówią o ich p rzy zwyczaj en ia ch.