85486 OMiUP t2 Gorski'1

Rys. 7.11. Rodzaje konstrukcji sterów: a), b) ster zwykły — prosty (simpleks) częściowo zrównoważony; c) ster klapowy (dwuczęściowy); d) przekrój steru dwuczęściowego; e) ster półk/apowy i półwiszący; f) ster skręcony („kontra"); g) przekrój steru skręconego; h) ster podwieszony zawieszony na specjalnym wsporniku mocowanym w rufowej części statku. Stery półklapowe spotyka się na dużych statkach i okrętach oraz na statkach z większą liczbą sterów (np. na dużych statkach pasażerskich itp.).

Konstrukcja steru skręconego (rys. 7.11/) wynikła w celu polepszenia walorów napędowych. Tak ułożone dolne i górne części zarówno steru, jak i tyl-nicy (rys. 7.lig) powodują lepsze kierowanie na ster strug wody spływających ze śruby napędowej. Stery skręcone wpływają korzystnie na sprawność napędową, zmniejszając prędkości obwodowe strumienia zaśrubowego.

Ostatnia wreszcie konstrukcja (rys. 7.1 Ih) to ster podwieszony. Ma on niekiedy kształt rozszerzającego się ku górze trapezu, co powoduje przemieszczanie się w tym samym kierunku środka ciężkości płetwy steru. Łożyska nośne steru podwieszanego znajdują się wewnątrz kosza rufowego.

Nieco odmienną konstrukcję stanowią stery z dodatkową płetwą pomocniczą o znacznie mniejszej powierzchni niż płetwa główna. Dwa takie rozwiązania pokazano na rys. 7.12. Na rys. 7.12n przedstawiono ster Beckera, w którym płetwa pomocnicza 2 ma wysokość prawie równą wysokości płetwy głównej 1. Mechanizm 3 napędu płetwy pomocniczej przechodzi obok trzonu sterowego płetwy głównej.

Na rys. 7.121? pokazano ster Flettnera, którego płetwa pomocnicza 2 ma tylko taką wysokość, aby znajdować się pod wodą przy najniższym przewidywanym zanurzeniu statku. Napęd płetwy pomocniczej w przedstawionym rozwiązaniu

271