próbie oddechu towarzyszy słyszalny dźwięk. -i-=c'ożności całkowitej nie można przy ustach pa-usłyszeć szmeru ani wyczuć ruchu przepływają-cowietrza. Można obserwować wysiłek oddecho-dochodzi do uruchomienia dodatkowych mięśni od-ch. Zatkanie dróg oddechowych powoduje po-się oddechu paradoksalnego — podczas pró-•oechu klatka piersiowa się zapada a brzuch uno-zrz; próbie wydechu — odwrotnie.
pierwszym rzędzie należy się upewnić, że drogi schowe pozostają drożne. Powinno się leczyć •s* e stany, które niosą ryzyko niedrożności dróg nowych, np. odessać krew lub treść pokarmo-z c-óg oddechowych a następnie, jeśli nie ma ówwskazań, ułożyć pacjenta na boku. Należy *a,szybciej podać tlen. Podejrzewaj obecność ~:z wość wystąpienia niedrożności dróg odde-j|fch u każdego pacjenta z zaburzeniami świado-b, niezależnie od ich przyczyny. Podejmij działa-~a ące na celu ochronę dróg oddechowych i żarnie dalszym powikłaniom, jak np. zachłyśnię-•escią pokarmową. Działania te mogą polegać uiożeniu pacjenta na boku z udrożnionymi droga-:ccechowymi, prostych rękoczynach (odchylenie uniesienie lub wysunięcie żuchwy), umiesz-'urki ustno- lub nosowo-gardłowej, planowym znaniu intubacji tchawicy lub tracheostomii oraz Ncowadzeniu sondy w celu opróżnienia żołądka.
IRZENIA ODDYCHANIA
NY
jżr»a się ostrą i przewlekłą postać niewydolności vej. Może mieć ona charakter stały lub napa-jej ciężki przebieg może powodować bezdech, szybko doprowadzi do zatrzymania krążenia.
ymanie oddechu często jest rezultatem splotu oliczności; np. u pacjenta z przewlekłą nie-nością oddechową, wystąpienie infekcji dróg awych lub osłabienia mięśni czy złamania że-apowoduje wyczerpanie, nasilając zaburzenia od-Gdy oddychanie nie zapewnia należytego iia krwi, może w końcu dojść do zatrzymania ®nia.
oddechowy
es.a ośrodkowego układu nerwowego może a: ub znosić napęd oddechowy. Przyczyny te-|Kanu są takie same, jak powodujące opisaną mej niedrożność dróg oddechowych.
Wysiłek oddechowy
Głównymi mięśniami oddechowymi są przepona oraz mięśnie międzyżebrowe. Te ostatnie są unerwione zgodnie z poziomem żeber, z którymi są połączone, mogą zatem ulegać porażeniu w następstwie uszkodzenia rdzenia kręgowego powyżej tego poziomu. Unerwienie przepony pochodzi z poziomu trzeciego, czwartego i piątego segmentu szyjnego. Uszkodzenie rdzenia powyżej tego poziomu uniemożliwia samodzielne oddychanie.
Nieadekwatna siła mięśni oddechowych może być następstwem ich osłabienia lub uszkodzenia struktur nerwowych w przebiegu wielu chorób (jak np. miastenia, zespół Guillain-Barre czy stwardnienie rozsiane). Osłabienie siły mięśniowej może też być spowodowane przewlekłym niedożywieniem i ciężkimi, długotrwałymi chorobami.
Do pogorszenia oddychania dochodzi w restrykcyjnych zmianach ściany klatki piersiowej, jak np. kifo-skolioza. Ból związany ze złamaniem żeber lub mostka utrudnia wykonywanie głębokich oddechów i skuteczny kaszel.
Zmiany w płucach
Czynność płuc ulega zaburzeniu wskutek odmy lub krwiaka opłucnej. Odma prężna szybko prowadzi do upośledzenia wymiany gazowej, zmniejszenia powrotu krwi żylnej do serca i spadku rzutu serca. Wymianę gazową mogą również upośledzić inne ciężkie choroby płuc, takie jak: infekcja, zachłyśnięcie, zaostrzenie przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP), astma, zator tętnicy płucnej, stłuczenie płuca, ostry zespół niewydolności oddechowej (ARDS) i obrzęk płuc.
ROZPOZNANIE
Pacjent przytomny często może być niespokojny i skarżyć się na uczucie duszności. Przyczyny tego stanu udaje się zwykle ustalić na podstawie wywiadu i badania fizykalnego. Niedotlenienie i hiperkarbia mogą spowodować pobudzenie, splątanie, podsypianie i pogorszenie stanu świadomości. Niekiedy obserwuje się sinicę, ale jest ona późnym objawem. Użytecznym i prostym wskaźnikiem zaburzeń oddychania jest przyspieszenie oddechów (> 30/min). Prostą, nieinwazyjną metodą oceny natlenienia jest pulsoksymetria. Nie jest to jednak wiarygodny sposób oceny wentylacji. W tym celu lepiej wykonać gazometrię krwi tętniczej, umożliwiającą oznaczenie prężności dwutlenku węgla we krwi tętniczej (PaC02) i pH. Narastanie PaC02 i spadek pH stanowią często późne oznaki ciężkich zaburzeń oddechowych.
Europejska Rada Resuscytacji
ALS 7