87925 skanowanie0069 (2)

Ssuszcuię termiczne uniezależnia suszenie od pory roku i warunków atmosferycznych. Proces suszenia odbywa się poprzez wprowadzanie do suszarni czynnika suszącego. W zależności od czynnika suszącego rozróżnia się:

•    i. suszenie konwekcyjne, w którym ciepio doprowadzane jest za pomocą czynnika gazowego opływającego powierzchnię suszonego surowca, czynnik suszący odprowadza jednocześnie wilgoć na zewnątrz suszarki w praktyce stosuje się gorące powietrze lub przegrzaną parę wodną (stosowaną do suszenia surowców łatwo utleniających się)

•    2. suszenie kontaktowe, w którym ciepło dostarczane jest od nagrzanej powierzchni, z którą styka się surowiec (w praktyce do suszenia ciał stałych w cieczach, roztworów koloidalnych, lepkich cieczy, materiałów o strukturze past

•    3.

suszenie promiennikowe za pomocą promieniowania cieplnego od generatora promieniowania np. lamp promiennikowych. Zc względu na duże zużycie energii koszty tego suszenia są dość wysokie

4.    suszenie dielektryczne za pomocą prądów w ysokiej częstotliwości, które wytwarza ją pole podwyższonej temperatury węwnątrzsuszonego ciała.

5.    suszenia sublimacyjne (liofilizacyjne) w wysokiej próżni ze stanu zamrożonego

6.    Rozpylowe-produkt w stanie płynnym jest rozpylany do gorącej atmosfery i przez wyparowanie wody przekształcany w suche drobne cząstki

Schemat suszenia promiennikowego

Suhlitnacja polega na tym, że w próżni lód z pominięciem sianu ciekłego przechodzi w parę wodną

Liofilizacja-proces odwodnienia substancji poprzez ich zamrożenie a następnie sublimację powstałych kryształków

Urządzenia suszanucze mogą być wykorzystywane w czasie ciągłym lub okresowo.

W zależności od źródła ciepła wyróżnia się

suszarki konwekcyjne,

kontaktowe

radiacyjne.

dielektryczne,

Sublimacyjne.

Najczęściej wykorzystuje się suszarki konwekcyjne.

Wyróżnia się następujące od typy suszarek konwekcyjnych: komorowo, tunelowe, taśmowe, bębnow e i podłogowe.

Do najczęściej używanych urządzeń suszarniczych w mniejszych godpoUarstwnch zielarskich zalicza się suszarnie podłogowe i komorowe (np. typu Leśniczanka).

Do produkcji półproduktów w formie suchych ekstraktów roślinnych stosowane są suszarnie rozpylowc. W suszarnictwie surowców zielarskich mogą mieć zastosowanie suszarnie stosowane do suszenia płodów rolnych: podłogowe, żaluzjo we, bębnowe i taśmowe.

Najtańszym sposobem adaptacji pomieszczeń na suszarnię jest zastosowanie nowoczesnego podgrzewacza powietrza, opalanego olejem lub paliwami gazowymi, wyposażonego w programowany, automatyczny układ sterujący oraz wykonanie układu wentylacyjnego w odpowiednio izolowanym budynku.

Przy suszeniu termicznym w suszarniach koiuorowych, przeciętny ciężar nasypowy na 1 m² powierzchni sit wynosi dla kwiatów 2-4 kg, liści 3,0-4,0 kg ziela 5,0-6,0 kg, korzeni 8,0-10,0 kg, kory 5,0-6,0 kg, owoców 5,0-10,0 kg.

Czas suszenia jest zależny od rodzaju surowca i warunków suszenia.

W suszarniach komorowych wynosi przeciętnie 4-6 godzin dla kwiatów, 6-9 godzin dla liści, 7-9 godzin dla ziela, 15 godzin dla kłączy i korzeni, 9-16 godzin dla kor oraz 16-20 godzin dla owoców soczystych.

W odniesieniu do niektórych surowców stosuje się pewne zabiegi zwiększające efektywność suszenia: np. owoce mięsiste poddaje się procesowi blanszowanin tj. krótkotrwałego poddania surowca działaniu gorącej pary wodnej lub wrzątku.