scandjvutmpe001

Kształcenie zmysłu smakowego. 207

6. Ćwiczenia powonienia zależne będą od pory roku. Lato dostarcza nam kwiatów o silnym zapachu, liści, ziół, siana, zboża i t. p. Przynosimy trzy rodzaje kwiatów o silnym zapachu np. różę, gwoździk, jaśmin — zapoznajemy z zapachem i nazwą. Poczem kilkoro dzieci z zasłoniętemi oczami muszą odnaleźć kwiaty po ich zapachu i wymienić nazwę. Jesień da możność zapoznać się z zapachem owoców, jarzyn i warzyw. Jesienne spacery dadzą nam dużo sposobności do rozróżniania (w lesie) zapachu sosny rozgrzanej słońcem, zapachu grzybów; (na polu) zapachu rżyska, nawozu; (nad brzegiem stawu) zapachu bagna, szlamu, butwiejących liści. Inne zapachy: przy wejściu do spichrza, stajni, obory, piekarni, źle wywietrzonej izby.

Niezależnie od ćwiczeń metodycznych, ćwiczenie zmysłu węchowego należy przeprowadzić okolicznościowo przy każdej nadarzającej się sposobności.

Gra towarzyska. Kilkoro dzieci z zawiązanemi oczami zostają krówkami, kozami. Inne trzymają w ręku wiązankę siana i chodzą w różnym kierunku. Kozy, kierując się węchem, muszą odszukać dziecko z sianem i iść wszędzie za niem.

4. Kształcenie zmysłu smakowego.

By ćwiczenia smakowe były skuteczne, trzeba przede-wszystkiem nauczyć dzieci próbować. Jak postępują nasze dzieci w takich razach? Usiłują jak najszybciej przełknąć to, co mają w ustach.

Należy polecić dzieciom, by brały do ust małą ilość pokarmu, przetrzymały w ustach (na języku) dostatecznie długo, nim wydobędą smak owych zawartości. W ten tylko sposób zaprawimy dziecko do rozróżniania smaków, jako to: