scandjvutmpdc01

Kształcenie zmysłu słuchowego. 203

2. Kilkoro dzieci puszcza latawca; określić, który wzniósł się najwyżej, który jest niżej, a który najniżej.

To samo z bańkami mydlanemi — porównać, jak wysoko lecą, zanim popękają.

2. Kształcenie zmysłu słuchowego.

Ćwiczenia słuchu powinny się odbywać w zupełnej ciszy. Trzeba, by dzieci nauczyły się skupiać uwagę wyłącznie na wrażenia słuchowe; przeto należy wyodrębnić ten zmysł i wszystkie ćwiczenia słuchowe przeprowadzać przy zamkniętych oczach.

1.    a) Dziecko z zawiązanemi oczami rozpoznaje wyrazy, śpiew, śmiech, westchnienie, kaszel, krzyk i t. p.;

b) wyrazy wypowiedziane surowo, gniewnie, łagodnie, pieszczotliwie, wesoło, jękliwie.

2.    Co dzieci słyszą, siedząc w pokoju — turkot ulicy, głos zwierząt, szum wiatru, ruch zegara, chód, zamykanie i otwieranie drzwi i t. p.

3.    Instrumenty muzyczne. Na stole ustawione są

rozmaite instrumenty muzyczne:    cymbałki, pozytywka,

trąbka, gwizdawka, fujarka, bębenek, grzechotka, dzwonek i t. p. Któreś z dzieci staje za ekranem (gruba tektura) i zagra; inne dziecko zgaduje i nazywa instrument.

4.    a) Wychowawczyni ma przed sobą kilka przedmiotów różnego gatunku: ze szkła, z fajansu, żelaza, blachy, gliny, drzewa i t. p.; pokazuje każdy przedmiot osobno, uderza po nim szklaną laseczką, żeby dzieci mogły słyszeć dźwięk, jaki przedmiot wydaje.

Kilkoro dzieci zbliża się do stołu, nazywają przedmioty, które na nim leżą i odwracają się do stołu plecami w ten sposób, ażeby nie widziały przedmiotów,