88789 img094

www.introl.pl 4

W stalach odpornych na korozję głównym składnikiem stopowym jest chrom. Dodatek chromu dąży do utworzenia w strukturze węglików chromu (Fe,Cr)3C, (Fe, Cr)7C czy Cr23C6, który krystalizuje w sieci heksagonalnej (rys. 10).

rys. 10

Odporność stali na korozję jest związana ze zdolnością stali do pasywacji. Pod nazwą pasywacji rozumiemy zwiękrzenia odporności metalu na korozję przez utlenienie jego powierzchni. Przyjmuje się ,że na powierzchni pasywnego metalu istnieje szczelna i silnie przylegająca warstewka tlenków, która chroni metal przed oddziaływaniem otaczającego środowiska.

Ze względu na zawartość chromu stale odporne na korozję obejmują trzy grupy:

1.    stale wysoko chromowe,

2.    stale chromowo-niklowe,

3.    chromowo-niklowo-manganowe.

Ad. 1 Stale wysoko chromowe są odporne głównie na korozję chemiczną w tym na utlenianie w admosferze powietrza, wody naturalnej, pary wodnej, na działanie zimnych roztworów alkalicznych rozcieńczonych kwasów i soli z wyjątkiem chlorków , siarczanów i jodków oraz na działnie ropy naftowej i jej par, paliw, olejów .alkoholi, a także środków spożywczych.

W zależności od zawartości chromu można podzielić je na:

•    stale o zawartości od 12 do 14% Cr i do 0,45% C- struktura tych stali jest różna w zależności od zawartości węgla (rys. 11) jak widać w zakresie niskich zawartości węgla C< 0,1% pole fazy alfa rozciąga się w całym zakresie temperatur i i stale o takim składzie będą maiły strukturę ferytyczną. Stale ze średnią zawartością węgla od 0,2 do 0,3% będą miały po nagrzaniu powyżej 950°C strukturę ferytyczno-austenityczną. Po ochłodzeniu struktura tych stali będzie zawierała feryt i martenzyt i z tego względu nazwano je półferytycznymi. Stale o zawartości węgla powyżej 0,3% przechodzą po nagrzaniu całkowicie w austenit a po ochłodzeniu będą miały strukturę martenzytyczną. Zgodnie z powyższym stale 0FH3.0H13J zaliczamy do stali ferytycznych, stal 1H13 do stali półferytycznych, zaś stale 2H13, 3H13, 4H13 do stali martenzytycznych. Są to najtańsze gatunki stali nierdzewnych. Stale te posiadają dobrą odporność na korozję w obecności pary wodnej i kwasu azotowego, kwasu octowego nie są natomiast odporne na działanie kwasu solnego i siarkowego.

•    stale o zawartości od 16 do 18% Cr i ok. 0,1 %C (rys12.) są stalami o większej odporności na korozję np. H17,H17N2 mają w stanie wolno chłodzonym strukturę ferytyczną lub ferytyczno-martenzytyczną. Są szeroko

	dwutlenek siarki,
■	wszystkich wód naturalnych,
■	kwasu siarkowego do 20% przy
«>	temperaturze 40°C, do 5% przy temperaturze 50°C i do 2% przy
	temperaturze	do budowy urządzeń o
■	zimnego kwasu	ściance grubszej niż 20
	fosforowego o	mm w środowiskach o
	dowolnym stężeniu,	dużym zagrożeniu korozja
■	mieszanin kwasu	miedzykrystaliczna oraz w
	siarkowego i	obecności niektórych
OOH17N14M2 ■	azotowego, . ® , , spawalna gorących roztworow ^r	bardzo agresywnych chlorków (stali tych nie
	kwasu siarkowego,	należy stosować w
■	wrzących roztworów	obecności kwasu
	kwasu organicznego,	azotowego); zaleca się
■	włókienniczych i	stosowanie w niektórych
	papierniczych	węzłach ciągu produkcji
	roztworów bielących,	mocznika
■	barwników kwaśnych
	i zasadowych,
■	korozji wżerowej, Stale nie są odporne na
m	działanie kwasu solnego i fluorowodorowego	m

Stal ta jest w większym stopniu odporna na działanie wszystkich środowisk

OH 17N16M3T korozyjnych od stali    spawalna

zawierających 2, O do 2,5% molibdenu wymienionych powyżej

Stale odporne na korozję

Odporność korozyjna w ośrodkach

Stale przeznaczone przede wszystkim do środowisk zawierających kwas siarkowy Są odporne na działanie:

OH23N28M3TCu

jak dla stali H17N13M2T dla wyższych odporności na korozje; wieże przy syntezie mocznika

Znak stali

Przydatność do spawania

Przykłady

zastosowania

OH22N23M4TCu

kwasu siarkowego o dowolnym stężeniu przy temperaturze do 40°C, kwasu siarkowego, o stężeniu do 60% i 100%

spawalna

na elementy pracujące w środowisku kwasu siarkowego i fosforowego, mrówkowego i chlork