11525 img098

www.introl.pl 2

rys. 5

Stale odporne na korozję należą do grupy stali stopowych o szczególnych własnościach fizycznych i chemicznych. Niejednokrotnie zawartość w tych stalach pierwiastków stopowych przekracza kilkadziesiąt procent.

Stale odporne na korozję dzielimy na:

□. stale nierdzewne- są to stale odporne na korozję admosferyczną i wodną,

□ sśale kwasoodporne- stale o strukturze austenitycznej- są to stale, które nie ulegają działaniu większości środowisk kwaśnych.

Odporność na korozję stali zależy głównie od:

1.    składu chemicznego,

2.    struktury,

3.    stanu powierzchni

Ad 1. Skład chemiczny, a zwłaszcza zawartości chromu, niklu, węgla, molibdenu, miedzi, manganu, azotu, tytanu, niobu i tantalu. Podstawowym pierwiastkiem stali odpornych na korozję jest chrom. Wprowadzony do stali w ilości większej od 13% powoduje skokową zmianę potencjału elektrochemicznego z -0,6V do +0,2 V (Rys. 6). Wynika stąd, że odporność na korozję występuje doiero przy zawartości powyżej 13% chromu. Stale chromowe są odporne na korozję w środowiskach utleniających np. kwasu azotowego, nie są one natomiast odporne na działanie środowisk redukujących np. kwasu solnego czy siarkowego. Przy temperaturach wysokich minimalna zawartość chromu zapewniająca odporność na korozję wzrasta do 20%. Drugim oprócz chromu najważniejszym składnikiem stopowym stali odpornych na korozję jest nikiel, który podwyższa odporność stali na działanie wielu środowisk korozyjnych, a zwłaszcza kwasu siarkowego, roztworów obojętnych chlorków ( woda morska) itp. Stale zawierające nikiel nie są odporne na działanie gazów zawierających związki siarki przy podwyższonych temperaturach z uwagi na powstawanie siarczku niklu. Węgiel natomiast pogarsza odporność na korozję. Stal ulega silnemu obniżeniu odporności na korozję jeżeli węgiel występuje w niej w postaci węglików

1.4401	X 5 CrNiMo 17 122	OH17N12M2T	316	2347	316 S 31
1.4404	X2 CrNiMo 18 14 3	OOH17N14M2	316L	2348	316 S 11
1.4435	X2 CrNiMc 13 14 3	GOH17N14M2	316 L	2353	316S 11
1.4436	X5 CrNiMo 17 13 3	OH17N12M2T	316	2343	316 S 31
1.4460	X 4 CrNiMoN 27 5 2		329	2324
1.4462	X 2 CrNiMoN 22 5 3		329 A/F 51	23 77
1.4539	XlNiCrMoCuN 25 205	OH22N24M4Cu		2562
1.4541	X6 CrNiTi 18 10	OH18N10T	321	2337	321 S31
1.4541		1H18N9T
1 .4550	X 6 CrNiNb 18 10	OH18N12Nb	347	2338	347 S 31
1.4567	X3CrNiCu 189		304 K
1.4571	X6 CrNiMoTi 17 122	H17N13M2T	316 TI	2350	320 S 31
1.4571 1.4680	X6 CrNiMoNb 17122	H18N10MT	316 CB
1.4713	X 1 0 CrAI 7
1.4742	X 10 CrAI 18	H18JS
1.4762	X 10 CrAI 24	H24JS	(446)	(2322)
1 .4828	X 15 CrNiSi 20 12	H2CN12S2	309		309 S 24
1 .4841	X 15 CrNiSi 25 20	H25N20	314		314 S 25

W. Nr = Skrócony numer materiału wg DIN

DiN = Deutsche Industrie Normen

PN = Polskie Normy

AISI = American Iron and Steel Institute

SS = Swedish Standard

BS = British Standard Uwaga^T”

Powyższą tabele należy traktować jako przybliżenie oznaczeń.

Wymienność materiałów wg podanych norm względem siebie musi być sprawdzana za każdym razem