zacji. natomiast pozostałe środki dzielić mogą według kryteriów ustalonych na szczeblu zakładu lub własnych - podanych uprzednio do wiadomości pracownikom — zależnie od rozwiązali przyjętych i obowiązujących w firmie. Sposób wyliczania przebiega następująco:
• obliczenie ceny za punkt:
CP » FZP» |
(52) |
gdzie: | |
& It iM* |
(53) |
• obliczenie kwoty podwyżki dla k-tej komórki: | |
Ft =» CPx Pt |
(54) |
• obliczenie kwoty waloryzacji dla i-tego pracownika: | |
AWwt = PhxJ,xCP |
(55) |
• obliczenie środków przeznaczonych na podwyżki motywacyjne dla komórki: | |
Fłm=PłXJ2xCP |
(56) |
• obliczenie średniej kwoty podwyżki motywacyjnej przypadającej pracownika w k-tej komórce: |
na jednego |
II |
(57) |
gdzie: - wartość waloryzacji i-tego pracownika. Ji -wskaźnik mniejszy od 1, oznaczający udział waloryzacji w ogółem. |
podwyżkach |
-h - wskaźnik mniejszy od l, oznaczający udział podwyżek motywacyjnych w podwyżkach ogółem (różnica między wartością I a wskaźnikiem J,). ftm - wielkość środków na podwyżki motywacyjne w ź-tej komórce,
U - liczba pracowników zatrudnionych w k-tej komórce,
PP - wysokość przeciętnej podwyżki motywacyjnej.
Na podstawie powyższych wielkości kierownik komórki organizacyjnej może ustalić minimalne i maksymalne wartości podwyżek motywacyjnych dla poszczegól-nych pracowników. Powyższą formulę stosować można również w przypadku, gdy firma nie prowadziła wartościowania pracy. Podstawą ustalania wysokości waloiyza-9* P*c i podwyżek motywacyjnych dla poszczególnych komórek organizacyjnych są
cJA$ place zasadnicze zatrudnionych pracowników. Zaletą formuły jest wicło-" ^0\ve rozpatrywanie podwyżek, uwzględniające stopień trudnoici m poszcżegól-^ stanowiskach oraz wymagania dotyczące dochodowej i motywacyjnej funkcji
podstawie zaproponowanych metod można budować także inne sposoby wybija podwyżek, w tym poprzez różne kombinacje użytych wzorów.
Planowanie podwyżek plac, jeśli nie dokonuje się ich automatycznie o jednakowe kwoty lub procenty (jak w przypadku ogólnych przeszeregowań), wymaga przeglądu rzeczywistych stawek plac pracowników i analizy ich rozkładu względem stawek normatywnych, jakie może uzyskać pracownik zatrudniony na danym stanowisku.
Jednym z narzędzi użytecznych w planowaniu podwyżek są ścieżki plac, które mogą być opracowywane dla:
- poszczególnych stanowisk pracy,
- grup stanowisk zbliżonych pod względem trudności pracy,
- komórek organizacyjnych i stanowisk.
Tibeli4l. Przykład mieszanej Ścieżki plac
Nazwa stanowiska |
Kategoria zaszeregowania |
Ścieżka płac |
Tokarz |
v-vm |
ścieżka dla grap stanowisk stawki plac na ścieżce od V do VIII kategorii |
Frezer |
v-vm | |
Szlifierz |
v-vm | |
Prascr |
V-VJJJ |
8 zł lid |
Wytaczarz |
V-VI1I | |
Monter |
VI-V1I |
ścieżka dla stanowiska stawki plac na ścieżce od VI do VII kategorii 9 ił 11) zł |
Hydraulik |
VIMX |
ścieżka dla stanowiska stawki płac od YU do IX katem •Oli 12 z] |