89014 skanuj0329

Ponieważ dokładne wyznaczenie wartości poślizgu jest dość trudne, zatem w celu uproszczenia obliczeń w dalszej części rozdziału wpływ poślizgu na wartość przełożenia jest pomijany i stosowana jest ogólna zależność: i = n_xfn₂ = DJD^ itd.

(12.2)

Rozstawienie osi kół ciernych wynosi D_l -j- D₂ + D j ^mi    1 + i

fl ⁼ r ⁼    r    ⁼ •Ul ’ r

2 2 ¹ 2

Po przekształceniu wzoru można obliczyć średnicę kół

D i =

2 a

1 4- i

oraz D₂ = D_t i =

2 a-i 1 + i

(12.3)

Jak wynika z wzoru Hertza (p. 11.7, wzór 11.49) przy obliczaniu nacisków powierzchniowych uwzględnia się m.in. promienie krzywizn stykających się walców p_v p₂. Dla kół ciernych wprowadza się zastępczy promień krzywizny powierzchni styku

Rys. 12.2. Schemat przekładni ciernej walcowej o kołach gładkich [21]

(12.4)

R₂ _ Dj'

Ri + R2 2(jDj + D₂)

Wprowadzając wzory na średnice kół (12.3) otrzymuje się

P =

i-a

(T+F

(12.5)

Szerokość kół ciernych b (w zasadzie dowolną) przyjmuje się ze względów konstrukcyjnych w granicach 0,2 -h 0,4 rozstawienia kół. Stąd

b = (p- a = (0,2-ł-0,4)a gdzie (p — 0,2 -4- 0,4    (12.6)

Koła cierne są dociskane siłą F_n, wywieraną np. za pomocą ciśnienia hydraulicznego, sprężyn, śrub, ciężaru własnego kół itd. Zależność między siłą docisku F„ a przenoszoną siłą obwodową F (równą sile tarcia) wynosi

F_n-p = (1-F    (12.7)

gdzie:

p — współczynnik tarcia poślizgu,

/? — współczynnik pewności, stosowany w celu zapobiegania poślizgowi; przyjmuje się = 1,4 -r- 2.

329