■cymi się czasami do czerwoności płytami należy ułożyć pasek z kafli o szerokości co najmniej 15 cm.
Przeciętny wymiar trzonu kuchennego dla mieszkania wynosi obecnie 880-r-600 mm, a płyta jest umieszczona na wysokości 700 mm od podłogi.
W trzonach kuchennych budowanych w Polsce umieszcza
Rys. 39. Trzon kuchenny z dwoma piekarnikami i kociołkiem na wodę, suszarką i niszą na wózek z węglem.
się obok piekarnika kociołek do wody, zazwyczaj żeliwny, wewnątrz emaliowany, z pokrywą na poziomie płyt żeliwnych. Kocioł tego rodzaju i sposób jego obsadzenia w trzonie nie jest higieniczny ani praktyczny. Inny rodzaj kociołka na wodę stosowany w południowych dzielnicach Polski jest praktyczniejszy. Kociołek ten w postaci czworokątnego pudełka wykonywa się z blachy cynkowej; w górnej części przedniej ściany kociołka wystaje okrągły lejek z otwieraną pokrywą do napełniania go wodą, w dole znajduje się kurek do czerpania wody. Kociołek umieszczony był w futerale, z cienkiej blachy czarnej, wmurowany do wnętrza trzonu. W razie potrzeby wymycia kociołka wewnątrz można było wyciągnąć go z futerału; w tym celu po-
łowa pokrywy była otwierana. Kociołki takie były produkowane masowo i tanio przez fabryki w Bielsku i Cieszynie.
Trzyotworowe płyty żeliwne na trzonach kuchennych świadczą o niewłaściwej budowie tych trzonów. Gdy płyty niedostatecznie nagrzewają się, to oczywiście dla lepszego podgrzewania potraw trzeba stosować aż trzy otwory w płytach. Płyty te posiadając 'tyle otworów łatwo pękają, a duża ilość krążków zawsze narażona jest na stłuczenie. Wówczas otwory musi się przykrywać garnkami lub patelniami. Garnki ustawione na tych otworach nad paleniskiem zanieczyszczają się sadzą i są trudne do wymycia. Dobrze zbudowany trzon kuchenny wcale nie wymaga płyt z otworami ogniowymi, ponieważ cała powierzchnia płyt powinna nadawać się do użycia i łatwo rozgrzewać do czerwoności. Powinno się dążyć do wyeliminowania otworów w płytach kuchennych.
11.1. Trzon kuchenny typu „wiedeńskiego". Trzony kuchenne kaflowe są wzorowane na trzonach typu wiedeńskiego; posiadały one estetyczne okucie, drzwiczki paleniskowe i pie-. karnikowe kute szlifowane. Rama okalająca trzon szerokości około 8-r-lO cm również była kuta szlifowana i posiadała wokoło barietkę poniklowaną. W ściance kaflowej nad trzonem umo-. cowywano szlifowany ruchomy ruszt z drutu do osuszania naczyń.
Dwa piekarniki umieszczano na dole trzonu (rys. 38), lub na, górze w przybudówce (rys. 39), na dole wówczas umieszczano suszarkę lub też pozostawiano otwąrte pomieszczenie dla wózka lub kosza na węgiel. Kociołek do podgrzewania wody typu opisanego w^żej umieszczano w dole trzonu kuchennego, obok piekarnika (rys. 38) lub nad piekarnikami w przybudówce (rys. 39). Trzony z przybudówką nie dawały oszczędności na opale, natomiast posiadając dwa piekarniki w przybudówce ogrzewały lepiej pomieszczenie kuchenne. Oszczędności na opale zaczęto szukać budując płytkie paleniska w trzonach kuchennych bez drzwiczek paleniskowych, z załadowaniem opału przez otwór w płycie kuchennej.
75