Należy podkreślić, że zasada ta dotyczy jedynie układów liniowych, tzn. zawierających tylko i wyłącznie elementy liniowe. Dla tych układów jest zasadą ogólną. Zasadę superpozycji omówimy na przykładzie obwodu elektrycznego przedstawionego> schematycznie na rys. 7.5.
W przedstawionym układzie działają dwa wymuszenia — napięcia źródłowe £j i E2. Odpowiedzią układu na te wymuszenia są prądy płynące w każdej gałęzi tego układu. Weźmy pod uwagę jedną z odpowiedzi układu — prąd I5 płynący w gałęzi R 5. Prąd ten płynie pod wpływem dwóch wymuszeń działających jednocześnie. Jeśli
Rys. 7.5
Ilustracja zasady Superpozycji
działa tylko pierwsze z tych wymuszeń, to w gałęzi Rs płynie prąd I's. Gdy działa tylko drugie z wymuszeń — to w gałęzi tej płynie prąd 7". Zgodnie z zasadą superpozycji odpowiedź układu na dwa wymuszenia jest równa sumie odpowiedzi uzyskanych na każde wymuszenie działające z osobna, czyli zachodzi zależność
Zasada superpozycji jest słuszna tylko dla obwodów liniowych. Obwodem liniowym jest obwód składający się z elementów liniowych. Gdy chociaż jedna gałąź jest nieliniowa — mamy do czynienia z obwodem nieliniowym (nielinearnym).
Twierdzenie Thevenina
Jeżeli do wybranej pary zacisków danego obwodu aktywnego liniowego rozgałęzionego, na której występuje napięcie jałowe1 (np. UAB) przyłączymy dodatkowo gałąź liniową
Obwód elektryczny j o rezystancji ■ RAB „widzianej ”
\ od strony zacisków 1 A-B
UAB
pasywną o rezystancji Rz, to prąd płynący przez tę gałąź jest ilorazem napięcia UAB i sumy rezystancji RAB i Rz, przy czym RAB oznacza rezystancję danego obwodu „widzianej” od strony wybranej pary zacisków przy zwarciu wszystkich idealnych źródeł napięcia (rys. 1.6)
B
Rys. 7.6
Obwód elektryczny z gałęzią zewnętrzną Rz, w której prąd oblicza się stosując twierdzenie Theyenina
Twierdzenie Thevenina umożliwia obliczenie prądu w danej gałęzi obwodu bez konieczności obliczania prądów w innych gałęziach. Gałąź o zaciskach AB i o rezystancji Rz (rys. 7.6), w której prąd chcemy
Obwód nie jest obciążony.