98
98
Rys 68. Zasada zgrzewania liniowego: 1,2- elektrody krążkowe, 3 - materiały zgrzewane. 4 - zgrzeina
Rys. 69. PrzeOieg impulsów przy zgrzewaniu przerywanym. J - natężenie prądu, v • prędkość zgrzewania, l - czas zgrzewania, t* - czas trwania impulsu prądowego, lp - czas przerw w przepływie ptądu, t* - czas całkowity cyklu (ł, = t| + t,,)
I
I
Do podstawowych parametrów zgrzewania liniowego należą:
- sita docisku elektrod,
- natężenie prądu zgrzewania,
- czas przepływu prądu zgrzewania,
- czas przerw w przepływie prądu,
- prędkość zgrzewania.
a)
b)
c)
p|3-C
r' #c | |
-- |
3-C |
d) e)
elektrody zgrzewarki
Rys. 70. Różne sposoby zgrzewania liniowego: a, b • liniowe na zakładkę, c - liniowe z jednoczesnym rozwalcowaniem szwu, d - liniowo-doczofowe przy użyciu folii, e - llniowo-garbcwe
Szczelną zgrzeinę liniową uzyskuje się, gdy poszczególne zgrzeiny zachodzą na siebie na 1/3-1/2 ich długości. Prędkość zgrzewania liniowego wynosi 0,5-3,0 m/mm. Tą metodą można zgrzewać stale węglowe i stopowe oraz metale nieżelazne.
9.1.5. Zgrzewanie garbowe
W tej metodzie zgrzewania koncentracja docisku i prądu następuje poprzez elektrody v/ miejscach, w których celowo wykonano występy na łączonych elementach, zwane garbami - rys. 71 i 72. Prąd przepływający przez garby (najczęściej kuliste) powoduje, że nagrzane garby w miejscu styku topią się, tworząc jądro zgrzeiny Pozostała ich część przechodzi w stan plastyczny i pod działaniem siły docisku elektrod ulega spłaszczeniu.
Proces tworzenia zgrzeiny przebiega podobnie jak przy zgrzewaniu punktowym, stąd też parametry zgrzewania są podobne.
Zgrzewanie garbowe znajduje zastosowanie głównie w produkcji wielkoseryjnej do łączenia elementów ze stali niskowęglowych i niektórych stali stopowych. W porównaniu do zgrzewania punktowego proces ten charakteryzuje się dużą wydajnością, a zgrzeiny powstają w z góry ustalonych miejscach. Występuje tutaj również większa możliwość mechanizacji i automatyzacji czynności pomocniczych przy zgrzewaniu.