A1429421 djvu

XV.

Uciekła... Ja zawodu ogarniony szalem,

Czułem w sobie namiętnych żądz i pragnień burzę, Byłem cały jak burza, lecz cichy się stałem W obec tego, co wkrótce, działo się w naturze:

*    H *

Las sposępniał, poczerniał, stoi nieruehony,

Ani jeden liść nie drgnie,¹ a cisza grobowa,

Tylko kędyś daleko głucho warczą gromy,

Jak zapowiedź zniszczenia, jak złych przeczuć mowa.

#    a

W te i)1 febrycznie zadrżały srebrzyste .osiki,

Cicho!., krwawo mignęły błyskawic wężyki I gniewny podmuch burzy wstrząsnął drzew koroną.

i't

ił

Ryknęło—bór zaszumiał i zawył ponuro:

To pierwszy podjazd wichru!., już przeleciał górą A za nim drugi atak szedł z siłą zdwojoną.

la